حسین نجاری - استادیار فرهنگ و زبانهای باستانی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
شیما صدیقی - کارشناسی ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

گاه گویشوران یک زبان برای رساندن مفهوم مورد نظر خود دست به واژه‌سازی می‌زنند و بر این اساس از قواعد و الگوهایی تبعیت می‌کنند که باعت ایجاد فرایندهایی موسوم به فرایندهای واژه‌سازی می‌شوند. فرایند تکرار نیز یکی از این فرایندها محسوب می‌شود که در اکثر زبان‌ها به‌کار می‌رود و با تکرار کامل یک واژه و یا تکرار تنها بخشی از یک واژه، کلمه‌ای جدید ساخته می‌شود. این پژوهش به بررسی فرایند تکرار در زبان لاری که یکی از زبان‌های جنوب شرقی ایران است و اصالتی بس کهن دارد، می‌پردازد و واژگانی که بر این اساس ساخته شده‌اند را از منظر الگوی ساخت واژه‌ای و معنا مورد بررسی قرار می‌دهد. واژگان، به صورت کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده و سپس مورد تحلیل قرار گرفته‌اند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در این زبان که خود دارای ساختاری متفاوت می‌باشد هر دو نوع تکرار کامل و تکرار ناقص وجود دارد و هر یک به نوبه خود به شاخه‌های متفاوتی تقسیم می‌شوند، همچنین واژگانی نیز وجود دارند که نمی‌توان آن‌ها را به تنهایی به‌کار برد و در مواردی نیاز به یک همکرد دارند تا بتوانند در بافت یک جمله قرار گیرند.

تکرار کامل, تکرار ناقص, زبان لاری, فرایند تکرار, فرایندهای واژه‌سازی