تأثیر اختلافات داخلی در میان احزاب کرد بر ناکامی استقلال کردستان عراق

کردها در اصل یکی از اقوام اصیل ایرانی بودند که در دوران حکومت صفویان به علت وقوع جنگی میان شاه اسماعیل صفوی و سلیم یکم، پادشاه امپراطوری عثمانی در سال 1514 میلادی به نام جنگ «چالدران» قسمت‌هایی از خاک ایران که کرد‌نشین بودند، جدا شده و ضمیمه خاک امپراطوری عثمانی گردید. این بخش­ها امروزه شامل کردستان ترکیه امروزی، کردستان عراق امروزی، کردستان سوریه امروزی می‌باشد. کردهای هر چهار کشور همیشه دغدغه ملی‌گرایی و استقلال‌طلبی را داشته‌اند؛ هر چند که همیشه کردها نسبت به سرزمین مادری‌شان ایران احساسی میهن­پرستانه داشته‌اند. در این مقاله که در رابطه با استقلال اقلیم کردستان عراق نگارش یافته است، می‌خواهیم به علت ناکامی استقلال کردستان عراق از نگاه اختلافات احزاب کردستان عراق بپردازیم. تحقیق پیش‌رو به واکاوی این موضوع یا سؤال می‌پردازد که به­‌رغم برگزاری همه‌پرسی استقلال در اقلیم کردستان عراق و کسب اکثریت رأی مثبت برای آن، مهم­ترین دلیل ناکامی استقلال‌طلبی کردها چیست؟ فرضیه مقاله می‌گوید که با توجه به ساختار نامتعادل قدرت در اقلیم کردستان عراق، اختلافات داخلی احزاب و عدم هماهنگی بین آنها، مهم­ترین دلیل ناکامی استقلال‌طلبی کردهای کردستان عراق است. روش مورد استفاده در این تحقیق، توصیفی - تحلیلی است که در آن به چگونگی و چرایی اختلافات میان احزاب کرد که ناکامی استقلال کردستان عراق را به دنبال داشت، پرداخته شده و همچنین در مقاله مورد نظر از نظریه تصمیم‌گیری گراهام آلیسون و هربرت سایمون استفاده شده است.  

کلیدواژه ها:

Kurdistan region ، independence ، Kurdish parties ، internal disputes ، اقلیم کردستان ، استقلال ، احزاب کرد ، اختلافات داخلی.