مطالعه پاسخ اکوفیزیولوژیک بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) در شرایط دیم به کاربرد خارجی تنظیمکنندههای اسمزی
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 11، شماره: 3
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 212
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-11-3_020
تاریخ نمایه سازی: 8 بهمن 1399
چکیده مقاله:
با توجه به این که گیاهان در شرایط تنش ترکیبات اسمزی متفاوتی را سنتز میکنند، ممکن است که به کاربرد خارجی آنها در برابر تنش پاسخ دهند. این آزمایش به منظور ارزیابی خصوصیات اکوفیزیولوژیک بالنگوی شهری (Lallemantia iberica L.) در شرایط دیم به کاربرد خارجی تنظیمکنندههای اسمزی، در سال 1396-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت کرتهای خرد شده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عدم آبیاری (دیم) و یک نوبت آبیاری تکمیلی بهعنوان عامل اصلی و محلولپاشی اسمولیتها شامل پرولین (2/0 گرم در لیتر)، گلایسینبتائین (2/0 گرم در لیتر)، ساکارز (100 گرم در لیتر) و آبمقطر (شاهد) بهعنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. صفات مورد اندازهگیری بالنگوی شهری، شامل شاخص سبزینگی، کارتنوئید، پرولین، گلایسینبتائین، کل کربوهیدراتهای محلول، آب نسبی برگ، ارتفاع بوته، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، موسیلاژ، فسفر، پتاسیم، نیتروژن، درصد روغن و عملکرد روغن بودند. نتایج نشان داد که شاخص سبزینگی بالاتری در هر دو سطح دیم و آبیاری تکمیلی با کاربرد پرولین بهدست آمد. کاربرد گلایسینبتائین میزان گلایسینبتائین و کربوهیدرات برگ را در هر دو سیستم کاشت کاهش داد. بیش‌ترین مقادیر عملکرد دانه (56/79 گرم در متر‌مربع در کشت دیم و 94/85 گرم در متر‌مربع در آبیاری تکمیلی) و عملکرد بیولوژیکی (25/250 گرم در متر‌مربع در کشت دیم و 65/492 گرم در متر‌مربع در آبیاری تکمیلی) مربوط به تیمار محلولپاشی ساکارز بود. هرچند محلولپاشی با پرولین و گلایسینبتائین هم عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه را نسبت به شاهد افزایش داد. پتاسیم برگی در تیمارهای محلولپاشی گیاهان آبیاری شده نسبت به شاهد کاهش نشان داد، ولی در کشت دیم این کاهش معنیدار نبود. با وجود تغییرات بسیار کم کارتنوئید برگی گیاهان دیم در پاسخ به تیمارهای محلولپاشی میزان آن در آبیاری تکمیلی با کاربرد پرولین و گلایسینبتائین کاهش زیادی نشان دادند. به‌طور کلی کاربرد خارجی اسمولیتها (پرولین، گلایسینبتائین و ساکارز) و یا انجام یک نوبت آبیاری تکمیلی از کاهش عملکرد بالنگوی شهری در شرایط دیم به‌طور چشمگیری جلوگیری خواهد کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دیبا شیخی سنندجی
دانشگاه ارومیه
علیرضا پیرزاد
دانشگاه ارومیه
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :