ابوالفضل قهاری - استادیار گروه حقوق دانشگاه آزاد واحد تنکابن، تنکابن، ایران
دانیال فرهادی - دانشجو دکتری فقه و حقوق دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
مهدی طالقان غفاری - دانشجو دکتری حقوق خصوصی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
کامران حیدری - کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

مهمترین و کامل ترین حق عینی اشخاص نسبت به اموال، حق مالکیت است که خود واجد انشعاباتی بوده و یکی از این شاخه ها، حق انتفاع می باشد که پانزده ماده قانون به بررسی حق انتفاع و انواع و اقسام آن اختصاص یافته است. حق انتفاع، حقی است که به موجب آن شخص میتواند از مالی که عین آن، ملک دیگری است یا مالک خاصی ندارد استفاده کند. این تعریف، حق انتفاع به معنای اعم را دربر می گیرد ولی حق انتفاع به معنای خاص دارای اقسام محدودتری است چنانکه حق انتفاع در معنای خاص خود شامل، عمری، رقبی و سکنی و حبس مطلق و حبس مؤبد میباشد. مقاله فوق با این هدف به رشته تحریر در آمده است که پس از بررسی مفهوم لغوی و اصطلاحی حق انتفاع و حبس مؤبد که از اقسام حق انتفاع است و همچنین عقد وقف، به این سؤال پاسخ دهد که آیا حبس مؤبد همان عقد وقف است یا خیر؟ در صورت پاسخ منفی به سؤال، وجه افتراق حبس مؤبد و عقد وقف چیست؟نگارنده در این مقاله پس از بررسی ابعاد فقهی و حقوقی حبس مؤبد و همچنین ماهیت عقد وقف، به این نتیجه رسیده است که حبس مؤبدکاملا متمایز و جدای از عقد وقف بوده و تفاوتهای فاحشی با یکدیگر دارند که در ادامه به توضیح و تفسیر و بیان ادله خود خواهد پرداخت.

حق انتفاع، حبس مؤبد، حبس مطلق، وقف.