بررسی رابطه کیفیت ارتباطات اجتماعی بر بی تفاوتی اجتماعی در بین شهروندان ساکن تهران

یکی از مسائل و مشکلاتی که نشأت گرفته از صنعتی شدن جوامع و تغییرات سریع در روابط اجتماعی مردم به خصوص در محیط های شهری به وجود آمده و طیف وسیعی از افراد را درگیر کرده است، سرد شدن روابط اجتماعی و بی تفاوتی است.روش تحقیق حاضرپیمایش و نمونه مورد مطالعه 243 نفر از افراد بالای 18 سال در شهر تهران بوده است. چارچوب های مفهومی این پژوهش براساس دیدگاه های جامعه شناختی و روانشناسی اجتماعی با تاکید برنظرزیمل ، لی پلی و گیدنز است.که در قالب آن ها، فرضیه های اصلی مطرح شده است. بر اساس یافته های بدست آمده در این مطالعه، می توان گفت بی تفاوتی اجتماعی در شهروندان تهرانی در حد متوسط وجود دارد و میزان آن، به ترتیب با دو مولفه کیفیت ارتباطات ، (گرمی روابط و میزان ارتباط) تغییر می کند.بدین معنی که هرچقدر افراد از لحاظ عاطفی احساس قرابت و نزدیکی بیشتری با افراد دیگر و به تبع آن میزان ارتباط بیشتر و در نتیجه بی تفاوتی کمتری از خود بروز خواهند داد.

کلیدواژه ها:

بی تفاوتی اجتماعی ، کیفیت ارتباط اجتماعی ، ارتباط اجتماعی.