مهدی جورابلو - استادیار گروه مهندسی آب دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار(نویسنده مسئو
مهدی فولادی پناه - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز

با استحصال روز افزون آبهای زیرزمینی در کشور بایستی به موازات آن تغذیه مصنوعی به ویژه در مناطقی که کمبود بارش وجود داردانجام گیرد. چون مخازن سطحی بعلت سرمایه گذاری هنگقت و همچنین پر شدن آن از گلولای، ممکن است در مناطقی به صرفه نباشد، بکار بردن تغذیه مصنوعی راه حلی برای جبران قسمتی از کمبود آب در بعضی نواحی است. دشت گرمسار در 100 کیلومتری شرق تهران واقع شده و دارای استعداد های بالقوه در بخش کشاورزی می باشد و از گذشته مورد توجه برنامهریزان این بخش بوده است. منابع آب مورد استفاده در کشاورزی، شرب و صنعت دشت گرمسار مشتمل بر منابع سطحی و زیرزمینی میباشد. در بیست سال گذشته سطح آب زیرزمینی، بدلایل مختلف از جمله رشد جمعیت، کاهش آورد رودخانه حبله رود و در نتیجه برداشت بی رویه از منابع آبهای زیرزمینی ، حدود 20 متر کاهش داشته و دشت را با مشکل جدی مواجه ساخته است. رودخانه حبله رود، جریانی طبیعی است که بر راس مخروط افکنه دشت گرمسار وارد می شود و در صورت استفاده مناسب از آن در بعضی اوقات سال جهت تغذیه مصنوعی، میتواند اثر مطلوبی بر سفره آبهای زیرزمینی داشته باشد، در این مقاله با استفاده از روشهای علمی و تحقیقاتی (آزمایشهای صحرایی)، تاثیر تغذیه مصنوعی آبهای اضافی رودخانه حبله رود بر افزایش میزان آبهای زیرزمینی دشت گرمسار بررسی شده است. با توجه به نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، سطح آب زیرزمینی آبخوان دشت گرمسار در چند سال اخیر روند نزولی داشته و همچنین حجم آبخوان نیز در چند سال اخیر حدود 100 میلیون متر مکعب کاهش داشته است که وضعیت خطرناک منابع آب زیرزمینی دشت گرمسار را نمایان میکند و توجه جدی به این امر را ضرورت میبخشد.

تغذیه مصنوعی، دشت گرمسار، رودخانه حبله رود، آبهای زیرزمینی