غلامرضا جاهدماه - دانشجوی کارشناسی حقوق، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
محبوبه شیوخی - کارشناسی ارشد حقوق بین الملل ،مدرس دانشگاه پیام نور واحد شیراز، شیراز، ایران

محیط زیست همواره از مهمترین زمینه های حمایت از حقوق بشر محسوب می گردد به گونه ای که در معاهدات بین المللی و منطقه ایفراوانی، دولتها ملزم و مکلف به حمایت از آن گردیده اند. در جهت حراست و پاسداشت آن، محیط بانان از جمله مأموران سازمانی می باشندکه مأموریت نگهداری و جلوگیری از تخریب آن را به عهده دارند. اما در راستای همین مأموریت با توجه به اختیارتی همچون حق حمل اسلحه،بیم آن می رود که محیط بانان، به عمد یا غیرعمد اقدام به ایراد خسارت به اشخاص یا محیط زیست نمایند؛ بدین ترتیب موضوع مسئولیت وحدود مسئولیت محیط بانان مطرح می گردد. این درحالی است که نظم حقوقی کنونی نتوانسته است با درک اهمیت شغلی محیط بانان وخطرات موجود در حراست و حفاظت از آنان، نظمی واحد را ایجاد نماید به گونه ای که ضمن تامین امنیت شغلی محیط بانان، نسبت بهپیشگیری از خسارات و یا جرایم احتمالی آنان تدابیر مناسبی را اتخاذ نماید. در نظم فعلی حقوق مدنی از آنجا که محیط بانان کارمند دولتمحسوب می گردند، با استناد به قانون مسئولیت مدنی، اگر به عمد یا در اثر بی احتیاطی برای انجام وظیفه خسارتی را وارد کنند، خود مسئولجبران این خسارت هستند و فقط در صورتی اداره مسئول است که ایجاد خسارت، ناشی از نقص وسایل آن اداره باشد.

قلمرو محیط زیست ، حق برمحیط زیست ، محیط بان، مسئولیت مدنی، قوانین حمایتی ، جرایم زیست محیطی