مقایسه اثر چهار هفته تمرین هوازی و مقاومتی در بیان ژن Cav-1 در قلب رت های دیابتی نر نژاد ویستار

فعاليت ورزشي راهي براي بهبود كيفيت زندگي و كاهش عوارض بيماري هاي مختلف از جمله ديابت است با توجه به اينكه شدت فعاليت ورزشي بر كاهش عوارض ديابت تاثير مستقيم دارد .با استفاده از روش هاي مختلف مي توان شدت انجام فعاليت ورزشي را مورد ارزيابي قرار داد. هدف از انجام اين تحقيق مقايسه اثر چهار هفته تمرين هوازي و مقاومتي بر بيان ژن Cav-1 قلب رت هاي ديابتي نر نژاد ويستار بود. تعداد 18 راس رت نر نژاد ويستار با ميانگين وزن 236/66 گرم و سن 10 تا 12 به طور تصادفي در پنج گروه (مقاومتي 5 راس،هوازي 6 راس،سالم 3 راس،شم هوازي 2 راس، شم مقاومتي 2راس) تقسيم شدند. با استفاده از تزريق stz 0/05 ديابتي شدند . با دريافت آزاد غذا شرايط دمايي 22 درجه سانتي گراد و رطوبت 40 تا 60 در صد پس از آشنا سازي با محيط و يادگيري تمرين،گروه هاي تمريني به مدت چهار هفته به تمرين ورزشي پرداختند .گروه تمرين هوازي به مدت 4 هفته و 5 جلسه در هفته دويدن روي تردميل پرداختند.گروه تمرين مقاومتي به مدت چهار هفته و 6 جلسه در هفته به تمرين مقاومتي كه بالا رفتن از نردبان بود پرداختند 48 ساعت پس از آخرين دوره تمرين،رت ها پس از 24 ساعت ناشتايي، با استفاده از تزريق كتامين و زايلازين بي هوش شدند .بلافاصله پس از بي هوشي با استفاده از روش تشريح قلب رت ها از بدن خارج شد و بلافاصله به آزمايشگاه منتقل شدند از تكنيك Real time PCR براي اندازه گيري ميزان نسبي تغييرات بيان ژن Cav-1 استفاده شد.براي تجزيه تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي LSD در سطح P <0/05 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد. نتايج تحليل ها نشان داد كه چهار هفته تمرين مقاومتي و هوازي بر بيان ژن Cav-1 قلب رت هاي ديابتي نژاد ويستار در سطح P <0/05 تفاوت معني دار وجود ندارد .ولي نتايج نشان داد كه تمرين مقاوتي وهوازي موجب تغيير بيان ژن Cav-1 در گروه هاي تمرين نسبت به گروه سالم مي شود او اين نشان از اثر بخشي تمرين ها است. بنابراين دو تمرين موجود در اين پژوهش را مي توان به عنوان يك روش غبر دارويي براي كنترل و كاهش بيماري هاي قلبي عروقي و ديابت نوع 2 معرفي كرد

کلیدواژه ها:

دیابت ، تمرین مقاومتی ، تمرین هوازی ، ژن CAV-1 ، رت ویستار ، قلب