رابطه سازمان یادگیرنده با رضایت شغلی معلمان دوره ابتدایی

فقدان وجود سازمان یادگیرنده در سازمان آموزش و پرورش از مسائل مهم آموزش و پرورش به شمار می رود که در رضایت شغلی معلمان تاثیر گذار است. هدف این پژوهش، بررسی میزان حاکم بودن جو سازمان یادگیرنده در مدارس ابتدایی شهر ابهر و پیش بینی تاثیر آن بر رضایت شغلی معلمان است. جامعه آماری، شامل کلیه معلمان مقطع ابتدایی بود که از بین آنان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای و به صورت تصادفی، 181 نفر جهت پاسخگویی به دو پرسش نامة سازمان یادگیرندة پیتر سنگه و رضایت شغلی مینه سوتا انتخاب شدند. نتایج نشان داد که بین سازمان یادگیرنده و رضایت شغلی معلمان رابطه ی مثبت و معناداری 70 / 0 = r در سطح 01 / 0 وجود دارد. براساس نتایج به دست آمده، سازمان یادگیرنده 49 درصد از واریانس رضایت شغلی را پیش بینی می کند. نتایج نشان داد که رضایت شغلی با هر یک از مولفه های سازمان یادگیرنده در سطح 01 / 0 رابطه معنادار دارد. قوی ترین این رابطه با تفکرسیستمی و ضعیف ترین آنبا بعد آرمان مشترک بود. طبق این نتایج و تحقیقات مشابه، میتوان انتظار داشت که با افزایش میزان یادگیرنده بودن سازمان های آموزشی، معلمان از رضایت شغلی بیشتری برخوردار می شوند.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، رضایت شغلی ، توانایی های فردی ، آرمان مشترک ، یادگیری تیمی ، تفکر سیستمی