مدل سازی رفتار سرمایه گذاران با استفاده از متغیرهای روانشناختی با رویکرد مدلسازی ساختاری تفسیری به منظور شناخت خطاهای تصمیم گیری در سرمایه‌گذاری

مدل‌سازی ساختاری تفسیری یکی از روش‌های طراحی سیستم‌ها، به‌ویژه سیستم‌های مدیریتی و حسابداری است و به‌عنوان ابزاری مهم برای نظم بخشیدن و جهت دادن به پیچیدگی روابط بین متغیرها عمل می‌کند. این تکنیک با شناسایی متغیرها، آغاز و سپس روابط زمینه‌ای بین متغیرها را با استفاده از تجربه‌ها و دانش خبرگان مشخص و درنهایت مدل ساختاری چند سطحی ایجاد می‌کند. در این پژوهش با استفاده از این رویکرد، متغیرهای روان‌شناختی مؤثر بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران حقیقی فعال در بازار بورس اوراق بهادار ساختاربندی گردیدند. بدین منظور از خبرگان متخصص در این زمینه استفاده گردید و 12 متغیر روان‌شناختی مؤثر بر رفتار/تصمیم گیری سرمایه‌گذاران شناسایی و سپس بوسیله ماتریس دسترسی اولیه، میزان تأثیرگذاری آن‌ها در مدل رفتار/ تصمیم سرمایه‌گذاران بر روی همدیگر کدگذاری گردیدند. درنهایت با استفاده از ماتریس نهایی، سطح‌بندی گردیدند. نتایج مدل‌سازی ساختاری تفسیری نشان داد که متغیرهای روان‌شناختی مؤثر بر تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران در 6 شش سطح مدل‌سازی شدند و متغیر توان پنداری در بالاترین سطح و دارای تأثیرپذیری بیشتری از سایر متغیرهای روان‌شناختی و متغیر دیر پذیری نیز در پایین‌ترین سطح قرار دارد.

کلیدواژه ها:

متغیرهای روان‌شناختی ، تصمیم‌گیری ، سرمایه‌گذاران ، مدل‌سازی ساختاری تفسیری ، ماتریس دسترسی ، ماتریس خودتعاملی ، ماتریس دستیابی