الگوی برنامه‎ درسی دانشگاه‎های مجازی علوم دینی بر مبنای یادگیری مشارکتی: مطالعه دانشگاه‎های مجازی قرآن و حدیث، جامعه ‌المصطفی و امام خمینی(ره)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 321

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISED-15-34_002

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1399

چکیده مقاله:

هدف اصلی این پژوهش، طراحی الگوی برنامه درسی مبتنی بر یادگیری مشارکتی در دانشگاه‎های علوم دینی مجازی است. این پژوهش از نوع پژوهش‎های کیفی و مبتنی بر نظریه داده­‌بنیاد بود که مشارکت‎کنندگان در آن متخصصان برنامه‎­درسی، مدرسان و کارشناسان دانشگاه‎های قرآن و حدیث، جامعه ‎المصطفی و امام خمینی بودند. بر مبنای منطق نمونه‎گیری هدفمند و با استفاده از شیوه ملاک‎محور 31 نفر برای مصاحبه انتخاب شدند. تحلیل مصاحبه‎ها به شیوه داده‌بنیاد، 145 کد باز، 82 کد محوری و هفت کد انتخابی را آشکار ساخت که نشان می‎دهد در برنامه ‎درسی موجود این دانشگاه‎ها به تعامل و مشارکت چندان توجه نشده است. بر اساس الگوی پیشنهادی، با استفاده از رویکرد یادگیری مشارکتی می­توان عناصر برنامه­درسی مجازی شامل محتوا، فعالیت­های یادگیری و شیوه­های ارزشیابی را به­گونه ای طراحی کرد که معلمان از طریق شیوه­های تعاملی و ایجاد مشارکت، تعاملات دانشجویان با محتواهای متنوع، دانشجویان و استاد را به صورت فردی و گروهی افزایش دهند. بسط تعاملات بین دانشجویان  با استفاده از شیوه مشارکتی می­تواند به شکل­گیری اجتماع پژوهشی و بهبود کیفیت تجربه­ یادگیری دانشجویان کمک کند.

نویسندگان

علی عنایتی نوین فر

دکتری برنامه ریزی درسی، دانشکده علوم انسانی،

فرهاد سراجی

گروه علوم تربیتی دانشکده علوم انسانی دانشگاه

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • 1. اشتروس، آنسلم و کوربن، جولیت (1385)، اصول روش تحقیق ...
  • 2. دانش، یونس و مصطفی ظهیرنیا (1397)، «مطالعه کیفی پیامدهای ...
  • 3. سپهریان آذر، فیروزه (1395)، «تأثیر روش یادگیری مشارکتی جیگ‎ساو ...
  • 4. سراجی، فرهاد، محمد عطاران (1397)، یادگیری الکترونیکی: مبانی، طراحی، ...
  • 5. صائمی، حسن؛ کوروش فتحی‎واجارگاه؛ محمد عطاران و احمدعلی فروغی ...
  • 6. مهدوی نسب، یوسف و خدیجه علی‎آبادی (1393)، «تأثیر وبلاگ ...
  • 7. مهرمحمدی، محمود (1383)، «تأملی در ماهیت نظام متمرکز برنامه‌ ...
  • 8. Anderson, L. W, & Krathwohl, D. R. (Eds.). (2001). ...
  • 9. Braun, V. and Clarke, V. (2006) Using thematic analysis ...
  • 10. Creswell. J. W. (2014). Education Research: Planing. Conducating and ...
  • 11. Downes, S. (2008). Types of Knowledge and Connective Knowledge. ...
  • 12. Fabry, Dee L. (2012). Using Student Online Course Evaluations ...
  • 13. Fenoglio, P. J. (2006), ‘Pinball’ engagement and connectivism: New ...
  • 14. Gillies, J.; Thanh, N.; Richardson, (2010), Chinese elementary school ...
  • 15. Harasim, L. (2017). Learning theory and online technologies. Routledge. ...
  • 16. Hixon, E., Barczyk, C., Buckenmeyer, J., & Feldman, L. ...
  • 17. Hung, N. M. (2014). Using ideas from connectivism for ...
  • 18. Koc, E. M. (2016). A general investigation of ihe ...
  • 19. Milbourne, L. (2016). Assessing Information Technology and Business Alignment ...
  • 20. Rosen, Y., & Rimor, R. (2016). Teaching and assessing ...
  • 21. Sanchez J, Salinas A, Harris J. (2011). Education with ...
  • 22. van Rooij, S. W., & Zirkle, K. (2016). Balancing ...
  • 23. Wahlstedt, Ari, Pekkola, Samuli & Niemel, Marketta (2008). From ...
  • 24. Zhu, C. (2012). Student satisfaction, performance, and knowledge construction ...
  • نمایش کامل مراجع