روشهای درمانی صدا در بیماران دارای سرطان حنجره بعد از لارینجکتومی
محل انتشار: اولین کنگره سالیانه دانشجویی آوان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 744
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AVAN01_130
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: سرطان حنجره یکی از شایعترین سرطان های سر و گردن ا ست که ب سته به مناطق جغرافیایی و ری سک فاکتورهای آن شــیوع متفاوتی دارد. عوامل متعددی از قبیل مصــرف دخانیات، رژیم غذایی، مصــرف الکل، ســابقه ی خانوادگی، ریفلاکس مری و معده، صــنعتی شــدن جوامع ، افزایش آلودگی محیطهای شــغلی، تماس با موادی مانند زغال ســنگ، چوب، بنزین و گازهای آلاینده منجر به ایجاد یا ت شدید سرطان می شوند. رایج ترین شیوهی درمان سرطان حنجره، بردا شتن کل یا بخ شی از ساختارهای حنجره از طریق جراحی ا ست که یکی از علائم بارز آن پس از بردا شتن حنجره از د ست دادن صوت و تحت تأثیر قرار گرفتن کیفیت زندگی وابســته به صــوت در این بیماران اســت. از آنجا که کیفیت زندگی در نظام ســلامت از اهمیت ویژهای برخوردار اســـت در این پژوهش به بررســـی روشهای درمان صـــدا در بیماران دارای ســـرطان حنجره بعد از لارینجکتومی می پردازیم.مواد و روش ها: پژوهش حاضر بر تحقیقات منتشر شده در سال های 2000 تا 2019 با جست و جو در پایگاه های اطلاعاتی pabmed, sciencedirectو google scholar و منابع کتابخانه ای انجام شد. جست و جو با کلید واژه های سرطان حنجره، لارینجکتومی- گفتار مروی، صوت درمانی و حنجره مصنوعی انجام و مقالات مربوطه انتخاب شد.یافته ها: طبق بررسـی انجام شـده اسـتفاده از گفتارمروی و حنجرهی مصـنوعی دو نوع روش بازتوانی صـدا در بیماران بعد از لارینجکتومی هستند. گفتار مروی یک تکنیک رفتاری است که از اسفنکتر فوقانی مروی یا قسمت حلقی مروی به عنوان منبع صدا استفاده میشود که روش بسیار دشوار است. حنجره ی مصنوعی نیز یک دستگاه مرتعش کننده خارجی است که با ارتعاش در سطح گردن منجر به تولید صدا میشود.نتیجه گیری: درمان توانبخ شی اختلالات صوتی بیماران لارینجکتومی توسط گفتار درمانگران به منظور د ستیابی به گفتاری که ارزش کاربردی دارد صــورت میگیرد. اســتفاده از این دو روش بســته به شــرایط بیمار بدون حنجره، توســط گفتار درمان تشخیص و آموزش داده میشود تا بیمار بتواند بعد از لارینجکتومی مجددا0 به صوت و توانایی برقراری ارتباط بازگردد و کیفیت زندگی بیمار حفظ گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد آخانی
دانشجوی دوره کارشناسی،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور،اهواز،ایران
پروانه رحیمی فر
عضو هیات علمی گروه گفتاردرمانی،مرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی و اسکلتی،دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،اهواز،ایران
محمدامین افضل زاده
دانشجوی دوره کارشناسی،کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور،اهواز،ایران