مروری بر درمان های روانشناختی موثر برکاهش علائم اضطراب جدایی در کودکان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 265

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AVAN01_122

تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اختلال اضطراب جدایی شایعترین اختلال اضطرابی در کودکان است. این اختلال ایجاد پریشانی در کودک است هنگامی که او در تجربه جدایی یا پیش بینی جدایی از سرپرست خود می باشد. اضطراب جدایی تاثیر منفی در سازگاری اجتماعی کودک و روابط او با همسالان خود دارد و پیشگویی کننده اختلالات روانپزشکی در دوران نوجوانی است، بنابراین شناسایی درمان های روانشناختی موثر بر کاهش علائم اضطراب جدایی در کودکان حائز اهمیت است.روش جستجو: تحقیق به روش مروری انجام گرفت. با کلمات کلیدی اضطراب جدایی، کودکان، درمان روانشناختی در پایگاه های اطلاعاتی Science Direct ,Scopus, Pubmed , Iranmedex, magiran, Proquest, Googlescholar, SIDاز سالهای 2000 تا 2020 جستجوی مقالات و تحقیقات انجام گرفت. با توجه به معیارهای تعیین شده در نهایت 21 مقاله در این مطالعه وارد شده و درمانهای روانشناختی موثر بر کاهش علائم اضطراب جدایی در کودکان مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: بررسی پژوهش های مختلف نشان داد که درمان های روانشناختی موثر در کاهش علائم اضطراب جدایی شامل دو دسته درمان های متمرکز بر کودکان و درمان های متمرکز بر والدین می باشد. از جمله درمان های متمرکز بر والدین می توان خانواده درمانی، مشاوره با والدین و خانواده، درمان تعامل والد- کودک، آموزش مدیریت والدین را نام برد.همچنین درمان های متمرکز بر کودکان شامل رفتاردرمانی، درمان شناختی- رفتاری، گروه درمانی، کتاب درمانی، ، آرمیدگی، بازی درمانی، شن بازی درمانی، قصه درمانی یا ترکیبی از این راهبردها می باشد.نتیجه گیری: نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان های متعددی جهت کاهش علائم اضطراب جدایی در کودکان وجود دارد. در درمان های متمرکز بر کودکان، با توجه به جذابیت درمان ها برای کودک تاثیر چشمگیری در کاهش علائم اضطراب جدایی دیده می شود. همچنین در درمان های متمرکز بر والدین با تغییر رفتارهای نامناسب آنان همراه است. پیشنهاد می شود که از هر دو این درمان ها جهت کاهش علائم اضطراب جدایی در مراز مشاوره و مدارس استفاده گردد تا تاثیر مثبت درمان تداوم داشته باشد.

نویسندگان

ریحانه محمدی

دانشجوی کارشناسی پرستاری. باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی بندرعباس.ایران

شکوفه زارعی

هیات علمی،گروه پرستاری،واحدبندرعباس،دانشگاه آزاداسلامی،بندرعباس،ایران

زینب السادات موسوی فرد

هیات علمی،گروه پرستاری،واحدبندرعباس،دانشگاه آزاداسلامی،بندرعباس،ایران

اشرف بیرامی

هیات علمی،گروه پرستاری،واحدبندرعباس،دانشگاه آزاداسلامی،بندرعباس،ایران

شیلان عزیزی

هیات علمی،گروه پرستاری،واحدبندرعباس،دانشگاه آزاداسلامی،بندرعباس،ایران