بررسی اثر کاربنوکسولون در کاهش شدت التهاب ناشی از لیپو‏پلی‏ساکارید سالمونلا انتریکا در موش آزمایشگاهی

مقدمه: پروتئین‏های شوک حرارتی تولید سایتوکاین‏های پیش برنده التهاب را مهار می‏کنند. کاربنوکسولون القا کننده پروتئین‏های شوک حرارتی به شمار می‏آید. هدف از این پژوهش، بررسی اثر تجویز این دارو در کاهش شدت التهاب ناشی از تجویز لیپو پلی ساکارید در موش است‏. مواد و روش‏‏ها: ابتدا دوز کشنده 80 درصد‏ لیپو پلی ساکارید در موش تعیین و سپس دوز مناسب دارو به منظور کاهش میزان مرگ و میر مشخص شد. در نهایت دارو به همراه لیپو پلی ساکارید در گروه‏های متفاوت با زمان بندی متفاوت تزریق شد‏. پس‏‏ از 24 ساعت میزان مرگ و میر محاسبه و کلیه، کبد، طحال، ریه و روده ‏موش‏های زنده از نظر شدت نکروز بررسی شد‏. در هر گروه سه ساعت پس از تزریق، مقادیر عامل‏‏ نکروز توموری سرمی تعیین شد. نتایج: تجویز دارو همزمان با لیپو پلی ساکارید میزان مرگ در موش‏ها را از 80 به 20 درصد‏ کاهش داد. شدت نکروز در کبد ‏وکلیه گروه‏های دریافت کننده دارو نسبت به کنترل مثبت، کمتر بود. همچنین در گروه دریافت کننده لیپوپلی ساکارید،‏ سطح سرمی عامل‏‏ نکروز توموری آلفا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار یافت (032/0P value =)؛ ولی در گروه‏های دریافت کننده دارونسبت به گروه کنترل معنی دار نبود. بحث و نتیجه‏گیری: تزریق داروی کاربنوکسولون دی سدیم سالت باعث کاهش التهاب و آسیب ناشی از شوک آندوتوکسیک می‏شود‏.

کلیدواژه ها:

لیپو پلی ساکارید ، کاربنوکسولون دی سدیم سالت ، عامل‏‏ نکروز توموری آلفا ، التهاب