توجه به اصالت و مرجعیت قرآن از دیدگاه مولانا جلال الدین محمد بلخی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 235

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_KORLU-4-8_002

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399

چکیده مقاله:

مسأله‌ی اصالت قرآن و تحریف یا عدم تحریف آن از جمله مسائل مهم در عرصه‌ی قرآن پژوهی است. اگرچه عموم مسلمانان به مصونیت قرآن از تحریف معتقد بودند و هستند، اما بعضی در این امر تشکیک کرده و با بیان یک سلسله مستندات روایی و تاریخی به تحریف قرآن معتقد شدند. مولانا جلال الدین محمد بلخی از جمله ادیبانی است که در آثار عرفانی خود استدلالات قرانی و کلامی را با لطافت عارفانه و شاعرانه همراه می‌کند. وی نخست اثبات می‌کند که قرآن چیزی جر حقیقت نیست و به طور مطلق هر گونه تحریف در قرآن را باطل می داند و سپس با تأکید بر حقانیت قرآن،‌ این کتاب الهی را به عنوان یک مرجع علوم دینی مورد استناد خود قرار می‌دهد و برای اثبات حقیقت امری، آیات قرآنی را شایسته‌ترین سند می‌شمارد. مقاله‌‌ی حاضر به روش کتابخانه ای نگاشته شده است و درصدد بیان حقیقت معنایی تحریف و نگرش مولانا نسبت به عدم تحریف قرآن و توجه به اصالت و مرجعیت دینی آن از دیدگاه مولانا است.

نویسندگان

رمضانعلی تقی زاده چاری

دانشگاه فرهنگیان

فاطمه جعفری کمانگر

دانشگاه فرهنگیان