اثربخشی برنامه توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تکنیک تحلیل حالات بالقوه خطا و آثار آن بر فرهنگ ایمنی در پرستاران بخش ویژه
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 348
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJNMP-5-4_004
تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: مراقبت در بخش مراقبتهای ویژه به دلایل متعددی همواره توأم با خطاست و یکی از راههای توانمندسازی پرستاران استفاده از ابزار تجزیهوتحلیل امکان بروز خطا و آثار آن میباشد تا پرستاران با شناسایی حالات خطا قبل از رخ دادن خطا آشنا شده و از بروز آنها جلوگیری کنند. در این راستا پژوهشی باهدف تعیین اثربخشی توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تجزیهوتحلیل خطاهای بالقوه مراقبت سلامت بر فرهنگ ایمنی در پرستاران بخش ویژه انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه کار آزمایی بالینی در بیمارستانهای آیتالله کاشانی و هاجر شهرکرد در سال 98-97 با مشارکت 72 پرستار انجام شد. برنامه توانمندسازی ایمنی بیمار با رویکرد تجزیهوتحلیل خطاهای بالقوه مراقبت در قالب شش جلسه یک و نیمساعته طراحی و اجرا گردید. اطلاعات توسط پرسشنامهی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامهی فرهنگ ایمنی جمعآوری و دادهها با استفاده از آزمونهای آماری توصیفی و تحلیلی تحت نرمافزار SPSS نسخه 20 آنالیز گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که روند افزایشی معنیداری در فرهنگ ایمنی پرستاران طی مطالعه در گروه آزمون وجود داشته است که به معنی اختلاف درروند موجود در دو گروه ازنظر فرهنگ ایمنی است (p<0/001)؛ همچنین اختلاف قبل و پس از پیگیری فرهنگ ایمنی در دو گروه معنیدار بوده است (p<0/001)
نتیجهگیری: آزمون توانمندسازی ایمنی بیمار تأثیر مثبتی بر فرهنگ ایمنی در مطالعه حاضر داشته است. بهکارگیری رویکرد تجزیهوتحلیل خطاهای بالقوه برای بهبود ایمنی بیماران و ارتقا فرهنگ ایمنی پرستاران توصیه میشود.
کلیدواژه ها:
Patient Safety Culture ، Failure Mode and Effects Analysis and Its Effects ، Intensive Care ، Nurse ، فرهنگ ایمنی بیمار ، تکنیک تحلیل حالات بالقوه خطا و آثار آن ، مراقبتهای ویژه ، پرستار
نویسندگان
صدیقه لله گانی
دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
فاطمه علی اکبری
مرکز تحقیقات پرستاری مامایی جامعه نگر، گروه پرستاری بزرگسالان و سالمندان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، ایران
سلیمان خیری
گروه آمار زیستی، مرکز تحقیقات مدل سازی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
رضا مسعودی
مرکز تحقیقات پرستاری مامایی جامعه نگر، گروه پرستاری بزرگسالان و سالمندان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد