مروری بر اثر گزنه در کنترل دیابت

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 359

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JDN-8-2_006

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: دیابت شایع ترین بیماری متابولیک در سراسر جهان است. با توجه به استفاده خودسرانه از گیاه گزنه  در بین مبتلایان به دیابت، هدف از این مطالعه بررسی اثر آن در کنترل دیابت بود. مواد و روش ها: مقاله ی حاضر  یک مطالعه ی مروری است. جست و جو با استفاده از کلید واژه ها از جمله دیابت نوع یک و دو، گزنه، انسولین و گیاهان دارویی در پایگاه های معتبر از جملهPubMed،Elsevier، Wiley،Science direct  و SID  از سال 2000 تا 2019 انجام گرفت . مقالات  و نتایج مورد بررسی قرار گرفتند. از بین 127 مقاله نتایج 16 پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: تخریب DNA، افزایش تعداد سلول ها، افزایش بیان GLUT4 در سطح سلول های ماهیچه ، جلوگیری از آتروفی سلول های بتا، بازیابی خصوصیات بافت شناسی جزایر لانگرهانس و  نیز تحریک ترشح انسولین از جمله مکانیسم های مورد بررسی در مطالعات است. نتایج مثبت اندکی از اثر این عصاره در نمونه های بالینی دیابت گزارش شده است. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه ی حاضر عصاره ی گزنه می تواند از طریق مکانیسم های مختلف گلوکز خون را کنترل کند. مطالعات بیشتر و با تعداد گسترده تر نمونه جهت ارزیابی مکانیسم دقیق اثرگذاری آن بر نمونه های بالینی (در مبتلایان به دیابت نوع یک و دو) همراه و بدون مصرف انسولین و دوز مصرفی از جمله موضوعات مهم در ارزیابی اثر این عصاره است.  

نویسندگان

فاطمه خارایی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران

ستیلا دلیلی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

عبدالرضا مدقالچی

بیمارستان امیرالمومنین، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

شاهین کوه منایی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

رضا بیات

دپارتمان زیست شناسی، پردیس دانشگاهی، دانشگاه گیلان

دانیل زمانفر

دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری

کیومرث گل شکن

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

عادل باقرسلیمی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

منیژه تبریزی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان

محمدحسن محمدی

دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل

طاهر چراغی

مرکز تحقیقات بیماری های کودکان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان