درمان مسمومیت ناشی از داروهای قلبی‌عروقی با اکسیژناسیون غشایی برون‌پیکری (اکمو): مطالعه مروری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 287

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICNS-7-2_007

تاریخ نمایه سازی: 2 بهمن 1399

چکیده مقاله:

خلاصه هدف. این مقاله با هدف مروری بر تاثیر اکسیژناسیون غشایی برون­پیکری در درمان مسمومیت دارویی ناشی از کلسیم بلاکرها و بتابلاکرها انجام شد. زمینه. بخش بزرگی از مسمومیت­های مربوط به داروهای قلبی­عروقی مربوط به داروهای مسدود کننده کانال کلسیمی و بتابلاکرها است. در میان علایم متنوع و شدید مسمومیت با این داروها، درمان شوک مقاوم به درمان یا دیسترس تنفسی حاد به عنوان یک چالش محسوب می­شود. اکسیژناسیون غشایی برون­پیکری می­تواند به عنوان یکی از درمان­های موثر در این نوع مسمومیت­ها به کار گرفته شود. روش کار. این مطالعه به صورت مروری با جستجو در پایگاه­های Web of Science، Scopus و PubMed با کلیدواژه­های ECMO، Extracorporeal membrane oxygenation، Calcium channel blockers، و Beta blockers  در عنوان، چکیده و کلیدواژه مقالات انجام گرفت و مقالاتی که به بررسی تاثیر روش اکمو در درمان مسمومیت­های ناشی از داروهای قلبی­عروقی کلسیم بلاکر و بتابلاکر پرداخته بودند، انتخاب و بررسی شدند. یافته ­ها. تعداد 20 مقاله مورد بررسی قرار گرفت که بر اساس گزارش آنها، 23 بیمار دچار مسمومیت با داروهای بتابلاکر یا کلسیم بلاکر با استفاده از اکمو به عنوان یک ابزار کمکی مورد درمان قرار گرفته بودند. در 22 مورد از اکموی وریدی-شریانی و در یک مورد از اکموی وریدی-وریدی استفاده شده بود. به طورکلی، استفاده از اکمو در بیش از 90 درصد بیماران دچار مسمومیت با داروهای قلبی­عروقی با موفقیت کامل همراه بوده است. نتیجه­ گیری. با وجود جدید بودن روش درمانی اکمو و عدم انجام کارآزمایی بالینی در این خصوص، نتایج مطالعات موردی گزارش­شده حکایت از درصد موفقیت بالای کاربرد این روش در درمان مسمومیت ناشی از داروهای کلسیم بلاکر و بتابلاکر دارد. لذا لازم است این روش درمانی بیشتر مورد توجه و استناد مراقبین و درمانگران قرار گیرد.

نویسندگان

معصومه ایمانی پور

عضو مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، گروه پرستاری مراقبت های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی تهران

امین حسینی

دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران