اصول اخلاقی ناظر بر قراردادهای سرمایه‌گذاری بین‌المللی در صورت عدم تعیین قانون حاکم

زمینه: حل‌وفصل اختلافات ناشی از سرمایه‌گذاری خارجی در صورتی ممکن است که قانون حاکم مشخص باشد. صرف‌نظر از معاهدات بین‌المللی، با توجه به اینکه روابط حقوقی بین سرمایه‌گذار و سرمایه‌پذیر اغلب در قراردادهای سرمایه‌گذاری گنجانده می‌شود، قانون حاکم ضمن این‌گونه قراردادها تعیین می‌گردد. اما مواردی نیزبه چشم می‌خورد که قانون حاکم، تعیین نشده باشد. در این حالت سه راهکار پیش‌بینی شده است. اعمال قانون دولت میزبان، اعمال قواعد حقوق بین‌الملل و اعمال قوانین محل رسیدگی به اختلاف. طرفین قرارداد همچنین می‌توانند در حین رسیدگی، قانون حاکم را با توافق تعیین نمایند. هدف از نگارش این تحقیق این است که مشخص گردد، آیا در صورت عدم تعیین قانون حاکم در قراردادهای سرمایه‌گذاری می‌توان به اصول اخلاقی که منبع قواعد حقوقی هستند استناد و اختلاف حاصله را حل‌وفصل نمود؟ نتیجه گیری: اگر قانون حاکم در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی تعیین نشده باشد و قواعد حقوق بین‌الملل بر قرارداد حاکم گردد، این قواعد علاوه بر اینکه شامل قواعد حقوقی است، مبتنی بر اصول اخلاقی از جمله اصل انصاف، اصل فیصله مسالمت آمیز اختلافات، اصل حاکمیت اراده و اصل حسن‌نیت نیز می باشند. لذا در صورت فقدان قانون حاکم با استناد به این اصول اخلاقی که وارد عرصه حقوق شده اند، می‌توان اختلافات موجود را حل نمود.

کلیدواژه ها:

Ethical principles ، Foreign investment law ، Foreign investment contract ، Governing law ، اصول اخلاقی ، حقوق سرمایه‌گذاری خارجی ، قرارداد سرمایه‌گذاری خارجی ، قانون حاکم