نقش استعاره های شناختی در آینده پژوهی با تحلیل دیدگاه‏های سهیل عنایت الله

آینده­پژوهی مدرن که در دهه­های گذشته در مجامع علمی مطرح شده است در چارچوب مکتب نظری اثبات­گرایی با نگاه تقلیل­گرای تجربی ارزیابی می­شود نگاهی به محدودیت­های شناخته شده این مکتب فکری و تحولات تاریخی آن در دهه­های گذشته نشان می­دهد که رویکرد­های نوین مابعد اثبات­گرا تصاویر کامل­تری از علم هستند که سعی نموده­اند محدودیت­های گذشته رویکرد علمی را مرتفع سازند بر این اساس آینده­پژوهی نیز در چهره­ای جدید از مکاتب معرفتی تفسیری و انتقادی بهره برده است و نسل نوینی از آینده­پژوهی که دانشی بین فرهنگی است را سازماندهی کرده است حال به عنوان یکی از پارامتر­های این نسل از آینده­پژوهی این تحقیق در پی توضیح و تبیین نظریه شناختی استعاره و نقش آن در آینده­پ‍ژ‍وهی است تکیه اصلی در این نظریه در آینده­پژوهی بر دیدگاه سهیل عنایت الله است که به مبادی و اصول نظریه شناختی استعاره پایبند است. پیش از برشمردن اصول نظریه­شناختی استعاره، نخست معنای لغوی و اصطلاحی استعاره به کوتاهی بررسی می شود .

کلیدواژه ها:

رویکردهای معرفت شناسی آینده پژوهی ، اثبات گرا ، انتقادی ، تفسیری ، نظریه استعاره شناختی لیکاف ، سهیل عنایت الله ، استعاره