رابطه همدلی، خودکنترلی ادراک شده و خودپنداره با رفتار قلدری کودکان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه همدلی، خودکنترلی ادراک شده و خودپنداره بـا رفتـار قلـدری کودکـان مقطـع ابتدایی صورت گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود که در راستای آن، 82 نفر از دانش آموزان دختـر مقطـع ابتدایی ناحیه 5 تبریز که در سالتحصیلی 1397-96 مشغول به تحصیل بودند با اسـتفاده از روش نمونـه گیـری در دسـترس انتخاب و با استفاده از پرسش نامه همدلی کودکان و نوجوانان بریانت، پرسشنامه خودکنترلی ادراک شـده کودکـان، مقیـاس خودپنداره کودکان و مقیاس قلدری ایلینوی مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان دادند که بین همدلی، خودکنترلی ادراک شده و خودپنداره بـا رفتـار قلدری کودکان رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنـین نتـایج نشـان داد کـه از بـین متغیرهـای همـدلی، خـودکنترلی ادراک شده و خودپنداره، فقط متغیرهای همدلی و خودپنداره توانایی پـیشبینـی رفتارهـای قلـدری را دارنـد. بـا توجـه بـه یافته های پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت میزان همدلی، خودکنترلی ادراکشده و خودپنداره فرد میتواند در رفتارهـای قلدری او نقش مهمی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

همدلی ، خودکنترلی ادراک شده ، خودپنداره ، رفتارهای قلدری