بررسی میزان بازتاب آسیب های فضای مجازی، سواد رسانه در کتب درسی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 269

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPCER02_002

تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1399

چکیده مقاله:

در سالهای اخیر از سواد رسانه ای ، به عنوان سواد جدید یاد می شود. همچنین با افزایش دسترسی به رسانه های تعاملی، آسیب های اجتماعی جدیدی در جامعه بروزکرده است. همچنین امروزه ،که غولهای رسانه ای حرف اول ، در جلب توجه افکار عمومی به شمار می آیند و جایگاه خاصی در جامعه و خانواده ها پیدا کرده و به پدیده ای جهانی مبدل شده اند، متاسفانه شاهد این واقعیت تلخ هستیم که اکثر خانواده ها به نحوه استفاده صحیح از ابزارهای مجازی آگاهی کمی دارند و در این مهم محیط های آموزشی نیز مستثنی نیستند. مهمترین مساله تحقیق این است که : میزان بازتاب آسیب های فضای مجازی، سواد رسانه در کتب درسی چگونه است؟ روش تحقیق در این پژوهش بصورت کتابخانه ای و مروری بوده و از این طریق اطلاعات لازم جمع آوری گردید. نتایج نشان داد تاکید بر نقش سواد رسانه ای دانش آموزان در فرایند بهره مندی از رسانه ها، بر این موضوع تاکید شده است که یکی از مسیرهای پیشگیری از آسیب های موجود در فضای مجازی ، می تواند افزایش سطح سواد رسانه ای دانش آموزان باشد. در واقع کم آگاهی سبب شده است که بیشتر فکر، وقت و توان افراد به خصوص قشر نوجوان و جوان جامعه ، صرف گشت زنیهای بیهوده و بی هدف در دنیای مجازی گردد. با وجود این ، استفاده از فضای مجازی ، بویژه برای دانش آموزان در این وضعیت بیماری کرونا امری ضروری است و مستقیما با حیات درسی او مرتبط می باشد. محیطی که می تواند هم الگوی قابل ارزش با تاثیرات مثبت و هم عامل آسیبهای فردی و اجتماعی به شکل بسیار جدی باشد . مهارت و سواد استفاده از فضاهای غیر مادی ، امکان و فرصتی فراهم می آورد ، تا افراد در هر زمان و هر مکان ، به سهولت به تبادل اطلاعات بپردازند. اما این موضوع مستلزم بررسی آثار و پیامدهای مثبت و منفی در به کارگیری صحیح از فناوری ، ضروری و حیاتی به حساب می آید. ارائه توصیه ها و پیشنهادهای موجود نه تنها گامی برای جلوگیری از آسیبهای اجتماعی ناشی از این رسانه ها است ، بلکه تعامل خانواده ، فضای آموزشی و فضای مجازی را نیز گسترش می دهد.

نویسندگان

رحمان سلطانی

دانشجوی ارشد تاریخ وفلسفه آموزش وپرورش، دانشگاه پیام نور ، میاندوآب، ایران

محمدباقر اکبرپور زنگلانی

استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران - ایران