مقایسه تطبیقی تحلیلی جایگاه تزیینات در معماری سنتی خانه در ایران و ژاپن

یکی از مهم ترین عوامل هویت دهنده، کیفیت بخش و تامین کننده نیازهای روانی و اثرگذار بر خلق و خوی و احساسات انسان در معماری فضای خانه های سنتی، هنر تزیینات بوده است. که به گونه های متنوعی ظهور یافته است. این عوامل که دارای شیوه های ساخت مبتنی بر اندیشه ها با خاستگاه های گوناگون بوده، تاثیر پذیرفته از اقلیم، جغرافیا، تاریخ و جریان فرهنگی هر سرزمین می باشد. در واقع تزیینات در معماری خانه های سنتی متناسب با هر زمینه ی بومی، انعکاسی از فرهنگ آن بوده و هر بنای سنتی به عنوان جزیی از فرهنگ معماری، این نقش را داشته است که یک اندیشه ذهنی را از طریق فرم ظاهری و تزیینات آن عینیت بخشد. تزیینات در معماری سنتی خانه در ایران و ژاپن ضمن کاربرد سازه ای و اقلیمی، نقش آیینی نیز داشته و صرفا عامل تکمیل کننده اطلاعات بصری زیباشناسانه نبوده است. خانه سنتی ژاپنی دارای تزیینات کم و در کل در آن اصالت به سادگی داده شده است. در این پژوهش سعی شده، ضمن بررسی تجارب ارزشمند معماری خانه سنتی ایران و ژاپن، جایگاه تزیینات در معماری خانه های سنتی ایران و ژاپن، مورد تحلیل و مقایسه تطبیقی قرار گیرد. در این مقاله از روش تحقیقی توصیفی تحلیلی بهره گرفته شده که با جمع آوری اطلاعات از طریق بررسی کتابخانه های تخصصی و عمومی، سایت های اینترنتی علمی و نشریه های مرتبط با موضوع انجام شده است.

کلیدواژه ها:

خانه ایرانی ، خانه ژاپنی ، تزیینات معماری ، سنت ، بوم