نسیم نجف قلیان - کارشناس ارشد معماری، دانشگاه پیام نور، واحد کیش، ایران

فرآیند توسعة شهرها همواره یکی از مهم ترین موضوعات پیش روی پژوهشگران مسائل شهری بوده است. افزودن بر میزان رشد شهرها در زمان های مختلف، شکل و الگوی توسعه نیز مورد توجه بوده است. سویونگ پارک (2011) و همکاران با استفاده از روش های رگرسیون لجستیک RL و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP اراضی مناسب توسعه شهری را بررسی کردند و از لایه های مختلف اجتماعی، سیاسی، توپوگرافی و جغرافیایی برای پیش بینی تغییرات کاربری اراضی مانند ارتفاع، شیب، فاصله از جاده و مناطق شهری استفاده کردند.آن ها به این نتیجه دست یافتند که در کره جنوبی روش های AHP و RL به ترتیب نقشه های مشابهی برای شخص تناسب اراضی (LSI) تولید می کنند. همچنین پژوهشگران میزان تمرکز توسعه اراضی شهری را با استفاده از تابع Ripley’s K در GIS مورد ارزیابی قرار می دهند. بر اساس این تابع می توان وضعیت تمرکز (خوشه ای بودن) نقاط نمونه را نسبت به حالت تصادفی براساس شمارش تعداد نقاط در فواصل مختلف مورد مقایسه قرار داد. از مزیت های روش به کار گر فته شده در این تحقیق، امکان به کارگیری آن در مناطق مختلف و برای دوره های زمانی متفاوت و در فواصل مقیاس های مختلف است.

رگریسون لجستیک RL، سلسله مراتبی AHP، توسعه شهری، کاربری اراضی