مقایسه مفاهیم و دیدگاه های انواع مدل های ارزشیابی سود باقیمانده و جریان نقدی آزاد در فرایند ارزشگذاری شرکت ها

ارزش گذاری شرکت ها از مهم ترین و در عين حال پيچيده ترین مفاهيم اقتصادی در هر کشور به شمار می رود به طوریکه در کشورهای پيشرفته و توسعه یافته که بازار سرمایه مترقی و نظام یافته دارندارزش شرکت را بانک های سرمایه گذاری، مشاوران سرمایه گذاری و استاندارد ها و قوانين خاص هر صنعت تعيين می کنند. در ایران به دليل کارایی پایين بازار سرمایه و فعاليت محدود بانک های سرمایه گذاری که به تازگی تأسيس شده اند و تا به حال فعاليتی از خود نشان نداده اند، ارزش گذاری شرکت ها، غير کارشناسانه و با آزمون خطا پيگيری می شود. دقت مدل های ارزش گذاری برای سهامداران، مدیران، تجزیه و تحليل گران مالی، شرکت های سرمایه گذاری و مؤسسات تأمين مالی از اهميت بسياری برخوردار است. در نهایت مشخص گردید مدل سود باقيمانده و جریان نقدی آزاد همان مدل های مهم و شناخته شده در فرایند ارزش گذاری شرکت هستند. مدل جریان نقدی آزاد ارزش شرکت را برابر ارزش فعلی جریان های نقدی آزاد، وجوه نقد اضافی، اوراق بهادار قابل داد و ستد فرض می کند و وابسته به انتظارات آینده است. بنابراین مدل جریان نقدی آزاد با ورودی های مختلف آسيب پذیراست. مدل های ارزش گذاری مناسب باعث بسيج منابع به سمت بازار سرمایه می شود چرا که این اطمينان برای سرمایه گذاران در سایر بازار ها وجود دارد که توان پيش بينی ارزش شرکت به طور مناسب با استفاده از مدل مناسب وجود دارد و می توان با پيش بينی مناسب ارزش یک شرکت ،سود مناسبی به دست آورد. اگر مدلی باشد که ارزش شرکت را بهتر پيش بينی کند باعث می شود که سرمایه گذار قسمت اعظم سرمایه خود را در آن منبع مصرف کند تا نتيجه ی بهتری به دست آورد.

کلیدواژه ها:

مدل های ارزشیابی ، مدل سود باقیمانده ، مدل جریان نقدی آزاد ، ارزشگذاری شرکت ها