معنی شناسی عمیق گرا

بر پایه ی رویکرد شناختی ممکن است زبان فاقد معنای ثابت و دقیق- مفهوم صریح- باشد. در تقابل با این آرا رویکرد معنی شناسی ساختگرا حکایت از یک نکته ی عمده دارد و آن این که در این نوع مطالعه ی معنی نیز باید وجود یک یا چند معنی ثابت و مشخص برای هر واژه قایل بود و معناهای از پیش تعیین شده در آن از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف این مقاله آن است که با تجزیه و تحلیل نظریه های گوناگون در حیطه ی معنی شناسی ثابت کند هر واژه ما را از لحاظ معنی شناسی فراتر از معنی شناسی ساختگرا، شناختی و... به معنی شناسی عمیق گرا با کارکردی بر مبنای دیالکتیک ادراکی و حقیقت عمیق در کلمات سوق می دهد زیرا هر کلمه دارای یک حقیقت عمیق است که بعد ثابت معنایی و ابعاد متغیر معنایی را می پذیرد. ضرورت انجام چنین مطالعه ای گشودن راهیست برای تصمیم گیری در مورد معنای ثابت و متغیر یک واژه بر اساس مستندات زبان شناختی و در انتها خواهیم دید که قایل شدن به حقیقت عمیق در مورد معنای واژگان یک ره یافت تازه در عرصه ی معنی شناسی است که انواع قایل شدن به تک معنایی، چندمعنایی، هم معنایی و... را جز بار ژنتیکی کلمات می داند.

کلیدواژه ها:

معنی ، معنی شناختی ، مکاتب معنی شناسی ، معنی شناسی عمیق گرا