علی تسلیمی - دانشیار دانشگاه گیلان

جورجو آگامبن در آثارش از جهان نوین و آثار ادبی اش انتقاد می کند. رویکرد او اگرچه با زبانی تازه ارایه شده است، مفهومی سنتی را بازتولید می کند. وی کسب تجربه ی ناب را در روزمرگی پس از جنگ جهانی ناممکن دانسته است، تجربه ای که نخستین بار در کودکی رخ داده است، باید در بزرگسالی ادامه یابد، اما این تجربه تنها در بزرگسالی گذشتگان رخ داده است. امکان تجربه در «بوف کور» صادق هدایت که رمانی در جهان معاصر است، همانی نیست که آگامبن می خواهد. اما هنگامی که راوی بوف کور از تجربه ی مرگ یاد می کند، درمی یابیم که او در عمل این تجربه را در جهان امروزی نشان داده است . به هر روی صادق هدایت خو استه های عرفان گرای آگامبن را برآورده نکرده است . صادق هدایت در این رمان به جای انسان کامل، انسان ناکامل را معرفی کرده است. این مقاله به روش تحلیلی به رمانی از ادبیات فارسی در کنار چند اثر دیگر، از دیدگاه جورجو آگامبن می پردازد.

تجربه، کودکی، زبان، مرگ، بوف کور