الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده: نقش میانجی گرصمیمیت زناشویی

هدف: هدف پژوهش تعیین الگوی ساختاری تعهد زناشویی بر اساس باورهای ارتباطی زناشویی و درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده با نقش میانجی گر صمیمیت زناشویی بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری، شامل همه افراد متاهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بالغ بر ۷۴۶ نفر بود. بر اساس نرم افزار سمپل پاور، تعداد ۱۹۶ زن و ۱۵۴ مرد متاهل در مجموع ۳۵۰ نفر به صورت در دسترس ۵ مرکز مشاوره ماد، بهراز، آناهیتا، طلیعه و مهرپاد از مناطق ۱، ۲ و ۵ تهران انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه های تعهد زناشویی آدام و جونز ۱۹۹۷ ، باورهای ارتباطی زناشویی ایدلسون و اپشتین ۱۹۸۲ ، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده شیلدس، فرانکس، هارپ، مک دانیل و کمپل ۱۹۹۴ و صمیمیت باگاروزی ( ۲۰۰۱ ) بود. داده ها با استفاده از روش معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که صمیمیت زناشویی با درگیری عاطفی (P=۰/۰۰۹, β=-۰/۲۳)، با انتقادهای دریافتی (P=۰/۰۱۲, β=-۰/۰۱۳) و باورهای ارتباطی (P=۰/۰۰۶, β=-۰/۲۸)؛ همچنین تعهد زناشویی با درگیری عاطفی (P=۰/۰۰۱, β=-۰/۷۶)، با انتقادهای دریافتی (P=۰/۰۰۹, β=-۰/۳۰) و باورهای ارتباطی (P=۰/۰۰۶, β=۰/۴۴) و نیز صمیمیت زناشویی و تعهد زناشویی (P=۰/۰۰۱, β=-۰/۴۸) رابطه مستقیم دارند و باورهای ارتباطی، درگیری عاطفی و انتقاد درخانواده و صمیمیت زناشویی میتوانند ۴۸ درصد واریانس تعهد زناشویی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری: به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می شود که برای بهبود روابط زوجها و انسجام خانواده در مشاوره های پیش و پس از ازدواج بر ایجاد و خلق تعاملات آگاهانه، متعهدانه و صمیمانه بین زوج ها متمرکز شوند.