ارزیابی تاثیر ریزپوشانی ترکیبی با عصاره آویشن بر زنده مانی باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 280
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AMFI-4-4_004
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1399
چکیده مقاله:
یکی از شیوه های نوین در زمینه افزایش ماندگاری پروبیوتیک ها در داخل فرآوردههای غذایی و در شرایط دستگاه
گوارش ریزپوشانی سلول های پروبیوتیکی می باشد. پروبیوتیک ها و عصاره آویشن دارای خواص سلامت بخش متعددی هستند.
عصاره آویشن همچنین دارای اثرات مثبت روی زنده مانی برخی از باکتری های پروبیوتیک در محصولات غذایی و در طول
مدت قرار گرفتن در محیط دستگاه گوارش می باشد. در این تحقیق، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و عصاره آویشن در غلظت-
های مختلف (۱۵۰۰μg/mlـ ۱۰۰۰ـ ۵۰۰) در دانک های آلژینات-کیتوزان ریزپوشانی گردید و توانایی این دانک ها در
محافظت از باکتری در شرایط دمایی زیاد (C°۸۰ و ۹۰)، شرایط معده (پپسین، pH=۱/۵) و روده (پانکراتین و نمک های
صفروای، pH=۸) مورد بررسی قرار گرفت. دانک های کوچک کروی شکل دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بوده و جمعیت
زیادی باکتری در آنها وجود داشت. پوشش دهی بوسیله آلژینات-کیتوزان به همراه عصاره آویشن روش موثر و کارآمدی
جهت محافظت از باکتری در مواجهه با شرایط دستگاه گوارش و تیمار حرارتی بود و باعث افزایش زنده مانی باکتری در
مقایسه با باکتری های آزاد و ریزپوشانی شده بدون عصاره گردید (p<۰/۰۵). ریزپوشانی همزمان باکتری و عصاره آویشن با
غلظتهای ۱۰۰۰μg/ml و ۵۰۰ محافظت بیشتری برای باکتری ها در محیط دستگاه گوارش فراهم کرد و میزان زندهمانی باکتری
در مقایسه با ریزدانه های بدون عصاره به طور معنی داری (p<۰/۰۵) بهبود یافت. این تحقیق نشان داد که دانک های آلژینات-
کیتوزان می تواند به عنوان یک حامل جدید جهت تحویل دادن سلول های پروبیوتیک زنده و عصاره آویشن به قسمت های
پایین دست لوله گوارش مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
وحید کوشکی
گروه پژوهشی تبدیل و نگهداری انگور، پژوهشکده انگور و کشمش، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
آرش بابایی
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
معصومه مهربان سنگ آتش
گروه پژوهشی کیفیت و ایمنی مواد غذایی، پژوهشکده علوم و فناوری مواد غذایی، جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد، ایران
امید صفری
گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران