گیتا سنگستانی - دکترا، مرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فاطمه خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
یونس محمدی - استادیار، گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات مدلسازی بیماریهای غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
سودابه آقابابایی - استادیار، گروه بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: تهوع و استفراغ، از شکایت‌های شایع اوایل بارداری است که با حمایت‌های مختلف شدت علائم آن کاهش می‌یابد. مطالعۀ حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاورۀ خانواده‌محور بر شدت تهوع و استفراغ بارداری در زنان نخست باردار، انجام شد. روش کار: این مطالعۀ کارآزمایی بالینی دو گروهی (براساس تخصیص تصادفی) روی ۹۰ نفر از مادران نخست باردار مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان فامنین در سال ۱۳۹۶ انجام شد. مداخله در گروه آزمون شامل ۲ جلسه مشاورۀ هفتگی با مادر باردار و خانوادۀ ایشان در خصوص رژیم غذایی، سبک زندگی و افزایش حمایت خانواده بود. گروه کنترل مراقبت‌های معمول را دریافت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامۀ اطلاعات دموگرافیک، مامایی، تغذیه و عوامل روحی روانی بود. همچنین از پرسش‌نامۀ استاندارد تهوع و استفراغ بارداری (PUQE) برای سنجش شدت تهوع و استفراغ در ابتدای ورود به مطالعه و دو هفته پس از پایان جلسات مشاوره استفاده شد. از نسخۀ ۱۶ نرم‌افزار SPSS برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیک و مامایی با هم تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. میانگین نمرۀ تهوع و استفراغ مادران در گروه آزمون و کنترل، بعد از مداخله اختلاف آماری معنی‌داری داشت (۰/۰۰۱>P). میانگین نمرات تهوع و استفراغ در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری داشت (۰/۰۵>P ). نتیجه‌گیری: مشاورۀ خانواده‌محور شدت تهوع و استفراغ دوران بارداری را در زنان نخست باردار کاهش می‌دهد؛ لذا به‌عنوان روشی مؤثر، ایمن و در دسترس توصیه می‌شود.   

Consultation, Family Centered, Nausea and Vomiting, Pregnancy, مشاوره, خانواده‌محور, تهوع و استفراغ, بارداری