بررسی و مدلسازی اثر افزایشهیدروژن روی عملکرد یکموتور SIبه کمکشبکه عصبیGMDH

امروزه موتور های هیدروژنی به طور گستردهای در ماشین آلات مورد استفاده قرار گرفته اند. با استفاده از هیدروژن به عنوان یک سوخت، هیچ گونه مونوکسید کربن و هیدروکربن نسوخته ای منتشر نمیشود. افزودن هیدروژن در مقادیر کم و قابل کنترل به سوخت- های اصلی نظیر بنزین، میتواند در کامل نمودن احتراق، به منظور تولید راندمان بالاتر و انتشار آلودگی کمتر استفاده شود.شناسایى سیستم و مدلسازى فرآیندهاى پیچیده و استفاده از داده هاى ورودى و خروجى همواره مورد توجه محققان بوده است. در واقع روشهاى شناسایى سیستم در بسیارى از زمینه ها به منظور مدلکردن و پیش بینى رفتار سیستمهاى پیچیده و نا شناخته، بر اساس داده هاى ورودى و خروجى بکار برده مىشوند. شبکه های عصبی که از نوع پردازشگر های موازی می باشند، قابلیت های فراوانی در پردازش و طبقه بندی اطلاعات دارند. در این کاربردها، آنچه مورد نیاز است، ظرفیت بسیار بالای محاسباتی است که جز از طریق پردازش موازی به دست نخواهد آمددر این مقاله، عملکرد یک موتور بنزینی چهار زمانهSI با استفاده از شبکه های عصبی از نوعGMDH و استفاده از یک روش تکاملی برای ایجاد ساختار شبکه بر اساس الگوریتم ژنتیک، مدلسازی شده است. بدین صورت که درصد هایی از هیدروژن به بنزین افزوده شده و به کمک داده های آزمایشی حاصله، قدرت ترمزی و راندمان حرارتی موتور بصورت توابعی از دور موتور و شدت جرمی سوخت، مدلسازی شده اند. بر اساس نتایج بدست آمده، این توابع عملکرد موتور آزمایشی مورد بررسی را با دقت قابل قبولی مدل کرده اند

کلیدواژه ها:

موتور بنزینی ، هیدروژن ، شبکه عصبی ، قدرت ترمزی ، راندمان حرارتی