اثربخشی درمان شناختی و رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

مقدمه:  وجود 8 سال جنگ تحمیلی در ایران موجب شده است گروه قابل توجهی از رزمندگان و جانبازان به  علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دچار شوند. در این مطالعه اثر گروه­درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش اضطراب ناشی از اختلال استرس پس از سانحه مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این پژوهش کاربردی با طرح نیمه آزمایش به صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل در سال 97-1396 در بیمارستان روان‌پزشکی صدر شهر تهران انجام پذیرفت و تعداد 30 نفر از جانبازان مبتلا به (PTSD) به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 14 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها، مقیاس سنجش اضطراب و استرس و افسردگی DASS-21 بود. تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون لوین انجام شد. یافته‌ها‌: پس از تعدیل نمرات پیش‌آزمون تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل معنی‌دار بود. بر اساس تحلیل کوواریانس یک طرفه به روی نمره کل افراد در متغیر اضطراب بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت (05/0 > P) و (372/19= F) . بحث و نتیجه‌گیری: این مداخله نشان داد که درمان شناختی-رفتاری موجب کاهش اضطراب در جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه شده است.

کلیدواژه ها:

cognitive-behavioural therapy ، posttraumatic stress disorder (PTSD) ، anxiety ، درمان شناختی و رفتاری ، اختلال استرس پس از سانحه ، اضطراب