اصلاح سطح کامپوزیت Au/PAMAM با استفاده از پلیمر مال ایمید- اتیلن گلایکول و بررسی زیست سازگاری آن

داوررسانی هوشمند به بافت های سرطانی یکی از مهمترین و به روز ترین روشهای درمانی در درمان سرطان می باشد و استفاده از نانوذرات برای رهایش موثر دارو از روشهای دقیق و مقرون به صرفه ای است که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. تحقیقات نشان داده که پلیمرهای دندریمری PAMAM اصلاح سطح شده با پلی اتیلن گلایکول ها کاندیدهای بسیار خوبی جهت تولید حاملهای نانوذرات طلا می باشند. بر این اساس در این تحقیق کامپوزیت پگیله Au/PAMAM با زیست سازگاری مناسب جهت مقاصد پزشکی تهیه شد. در این کار نانو ذرات طلا با روش احیای شیمیایی با پلیمر دندریمری پگیله شده پلی آمیدو آمین، کامپوزیت شدند. پیش ماده های این سنتز شامل هیدروژن تترا کلرو اورات ، محلول متانولی پلی آمیدو آمین و استر مال ایمید پگ سوکسین ایمیدیل کربوکسی متیل بود. کامپوزیت پگیله Au/PAMAM با آنالیزهای طیف سنجی مادونقرمز (FT-IR )، طیف سنجی جذبی (UV-Vis) و DLS مورد شناسایی و کنترل کیفیت شد. برای تعیین سایز نانوسامانه سنتزی از آنالیز DLS استفاده شد و سایز ذرات حدود 45 نانومتر تعیین گردید. ارزیابی زیست سازگاری Au/PAMAM تولید شده شامل ارزیابی سمیت سلولی است. بررسی سمیت کامپوزیت تهیه شده بر رده سلولی C2C12 (سلولهای ماهیچه ای موش) بصورت برون تنی و با روش MTT assay در محیط کشت کامل در دمای 37 درجه سیلسیوس و 5 درصد CO2 آزمایش شد. همچنین سمیت پلی اتیلن گلایکول با سمیت کامپوزیت های پگیله و غیر پگیله Au/PAMAM نیز مورد قیاس قرار داده شد. در مرحله تست های بیولوژیک، اثر مهاری داروهای سنتزی مراحل مختلف با غلظت های 500 نانو مول در زمان های 24و 48و 72ساعت مورد بررسی قرار گرفت و میزان زنده مانی C2C12 بدست آمد.