بررسی رابطه تیپ های شخصیتی برون گرایی و روان رنجوری والدین با پیشرفت تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تیپ شخصیتی برون گرایی و روان رنجوری والدین با پیشرفت تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان متوسطه کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه کرمانشاه در سال تحصیلی 1398-1399 بود. تعداد 200 نفر با استفاده از جدول مورگان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های عوامل شخصیتی نئو، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین، انحراف استاندارد، و در بخش آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیش بین تیپ شخصیتی والدین توانایی پیش بینی متغیرهای ملاک یعنی پیشرفت تحصیلی و سلامت روان را دارد و تیپ شخصیتی والدین در مجموع 0/47 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی و 0/56 سلامت روانی دانش آموزان را پیش بینی می کنند. در نتیجه توجه به ارتقا سلامت روان والدین در جهت سلامت خانواده و دانش آموزان دارای اهمیت ویژه ای است.

کلیدواژه ها:

برون گرایی ، روان رنجوری ، سلامت روان ، افت تحصیلی