عوامل زمینه ساز خانوادگی و روان شناختی در بروز لکنت زبان در کودکان

لکنت، اختلال روانی گفتار از نظر ریتم و سرعت محسوب می شود و در بیشتر موارد مربوط به وقفه های گفتاری غیرارادی است که در سال های اول زندگی شروع می شود. لکنت یکی از بیماری های بحث انگیز است که بیشتر در دوران کودکی به دلایلی رخ می دهد. یکی از رایج ترین اختلال های گویایی است که در 80 الی 90 درصد موارد تا سن 6 سالگی، با دامنه سنی 2 تا 7 سال بروز می کند که بیشترین فراوانی در حدود 5 سالگی ذکر شده است. لکنت زبان اختلالی در سیالی و الگوی زمانی بیان است که فرد را در حضور مهارت های متناسب با سن و مهارت های زبانی دچار مشکل می کند، به طور مداوم حضور دارد و با حضور مکرر تکرار صداها یا سیلاب ها و همچنین دیگر اختلال های سیالی گفتار در روانی کلام مشخص می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف، ارائه خلاصه ای از عوامل خانوادگی و روان شناختی مؤثر در بروز لکنت زبان در کودکان شکل گرفت. در پژوهش مروری حاضر، برخی مباحث مطرح شده مرتبط با لکنت زبان در کودکان و خلاصه ای از عوامل زمینه ساز خانوادگی و روان شناختی آن، با استفاده از منابع اطلاعاتی Science Direct ، Sid ، Google Scholar ، Sci-hub ، Normags ، Magiran و جستجوگر Google و با به کارگیری کلمات کلیدی لکنت زبان، عوامل روان شناختی و عوامل خانوادگی جستجو و مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مطالعات انجام گرفته در زمینه لکنت زبان و عوامل زمینه ساز در بروز آن، می توان چنین نتیجه گرفت که در واقع عوامل خانوادگی و روان شناختی نقش اساسی در شیوع و همچنین کاهش لکنت زبان کودکان دارند.

کلیدواژه ها:

لکنت زبان ، عوامل خانوادگی ، عوامل روان شناختی ، خانواده