بررسی مولکولی ژنهای slyA، stn، sopB، Phop/Q و spvc در سالمونلا تیفیموریوم جدا شده از نمونههای بالینی با روش Multiplex PCR
عنوان مقاله: بررسی مولکولی ژنهای slyA، stn، sopB، Phop/Q و spvc در سالمونلا تیفیموریوم جدا شده از نمونههای بالینی با روش Multiplex PCR
شناسه ملی مقاله: JR_SJOAP-10-38_005
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_SJOAP-10-38_005
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
زهرا معصومعلی نژاد - دانشجوی دکتری، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سیرجان، سیرجان، ایران
بابک خیرخواه - استادیار، گروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران.
فهیمه میرزاده - دانشجوی دکتری، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سیرجان، سیرجان، ایران
خلاصه مقاله:
زهرا معصومعلی نژاد - دانشجوی دکتری، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سیرجان، سیرجان، ایران
بابک خیرخواه - استادیار، گروه میکروب شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران.
فهیمه میرزاده - دانشجوی دکتری، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سیرجان، سیرجان، ایران
سابقه و هدف: سالمونلا یک ارگانیسم رودهای گرممنفی و عامل بروز مسمومیتهای غذایی در انسان میباشد. جنس سالمونلا دارای پنج ژن ویرولانس stn،Phop/Q ،spvc ، slyAو sopB میباشد. این ژنها پروتئینهایی را در قسمتهای مختلف باکتری کد مینمایند که مقابله با سیستم ایمنی، کمپلمان و مرگ داخل سلول را باعث میشوند. هدف از مطالعه حاضر شناسایی ژنهایویرولانسدر سویههای سالمونلاتیفیموریوم جدا شده از نمونههای بالینی به روش Multiplex PCR و تعیین الگوی مقاومت آنتیبیوتیکی میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال 1396 تعداد 60 نمونه مدفوع بهمنظور شناسایی سالمونلا تیفیموریوم از بیمارستان البرز شهر کرج جمعآوری شد. آزمون حساسیت آنتیبیوتیکی روی محیط مولر هینتون آگار و بر اساس استاندارد (CLSI) انجام گردید. آزمون Multiplex PCR جهت تشخیص ژنهای ویرولانس با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام شد. نتایج: نتایج آزمون حساسیت آنتیبیوتیکی نشان داد تمامی ایزولهها دارای حساسیت به ایمیپنم، جنتامایسین و آمیکاسین بودند. همچنین، فراوانی ژنهای Phop/Q، slyAوstn بهترتیب برابر 100، 3/98 و 6/91 درصد بود و ژنهای sopB و Spvc در جدایههای سالمونلا تیفیموریوم مشاهده نگردید. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از شیوع ژنهای ویرولانس در سویههای بالینی سالمونلاتیفیموریوم میباشد که میتواند بهعنوان زنگ خطری برای انتشار این ژنها به دیگر سروتیپهای سالمونلا باشد.
کلمات کلیدی: سالمونلا تیفیموریوم, ژنهای ویرولانس, MultiplexPCR
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1140024/