اثربخشی مداخله تلفیقی شناختی رفتاری و پذیرش و تعهد بر اختلال اضطراب فراگیر در بین دانشجویان

سابقه و هدف: با توجه به اهمیت اختلال اضطراب فراگیر، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله تلفیقی شناختی- رفتاری و پذیرش و تعهد بر اختلال اضطراب فراگیر در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تویسرکان انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله ای از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود که در سال 1396 انجام شد. 18 نفر از دانشجویان در دسترس که برای دریافت مشاوره به مرکز مشاوره دانشگاه آزاد تویسرکان مراجعه کرده بودند با تشخیص ملاک های DSM5 توسط روانپزشک، انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری مطالعه شامل پرسشنامه دو بخشی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد بک بود. برنامه آموزشی تلفیقی شامل 12 جلسه آموزشی بود. داده های به دست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و همچنین با استفاده از آزمون تی زوجی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد مداخله تلفیقی باعث کاهش میانگین اضطراب فراگیر به مقدار 8.27 در بین دانشجویان شده است. همچنین مداخله تلفیقی باعث شد 83.3 درصد از دانشجویانی که دارای اختلال اضطراب فراگیر شدید بودند، بعد از انجام مداخله اضطراب آنان کمتر شده و در درجه اضطراب فراگیر متوسط قرار گیرند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مداخله تلفیقی یک مداخله اثربخش در کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیر است و این مداخله همانند مداخله شناختی– رفتاری و مداخله پذیرش و تعهد موجب کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیر در مبتلایان می شود.

کلیدواژه ها:

Acceptance and Commitment Therapy ، Cognitive-behavioral Therapy ، Generalized Anxiety Disorders ، University Students ، درمان شناختی- رفتاری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، اختلال اضطراب فراگیر ، دانشجویان