رابطه شادکامی و سلامت روان با سرمایه اجتماعی در کارکنان حوزه سلامت
محل انتشار: مجله آموزش و سلامت جامعه، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 291
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JECH-7-2_009
تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1399
چکیده مقاله:
اهداف: سلامت روان، شادکامی و سرمایه اجتماعی از عوامل مهم عملکرد مطلوب، کارآفرینی، کاهش اضطراب و افسردگی و افزایش همکاری، توافق، صمیمیت، اعتماد و رضایت شغلی هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه شادکامی و سلامت روان با سرمایه اجتماعی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد.
ابزار و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1398 روی 200 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامههای سلامت عمومی GHQ-28، شادکامی اکسفورد و سرمایه اجتماعی بودند. دادهها در نرمافزار SPSS 16 و با استفاده از آزمونهای T مستقل، آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین سنی شرکتکنندگان در مطالعه 8.18±40.40 سال بود. شادکامیِ 57.5% کارکنان در سطح متوسط بود، 54.5% سلامت روان نامطلوبی داشتند و 60.5% نیز سرمایه اجتماعی بالایی را گزارش نمودند. شادکامی و سلامت روان پیشگوییکننده سرمایه اجتماعی بوده و 9.2% تغییرات واریانس آن را تبیین نمودند. محل زندگیِ مناسب با شادکامی و سرمایه اجتماعی رابطه معنیدار داشت (0.01p<)، اما با سلامت روان رابطهای نداشت (0.294=p). همچنین میانگین نمرات سرمایه اجتماعی، سلامت روان و شادکامی با خود ارزیابی سلامت فردی، خود ارزیابی شادکامی و رضایت از زندگی رابطه آماری معنیداری نشان داد (0.05p<).
نتیجهگیری: هر چه افراد، خود را سالمتر و شادتر ارزیابی کنند و از زندگی رضایت بیشتری داشته باشند از سلامت روان، شادکامی و سرمایه اجتماعی بیشتری بهرهمند هستند
کلیدواژه ها:
Mental Health ، Happiness ، Social Capital ، Employees ، سلامت روان ، شادکامی ، سرمایه اجتماعی ، کارکنان
نویسندگان
بابک معینی
مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
فروزان رضاپور شاه کلائی
مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
لیلی تاپاک
مرکز تحقیقات مدل سازی بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
اعظم گراوندی
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
شهریار پارسامجد
کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران