ارزیابی توانایی انجام کار و ارتباط آن با کیفیت خواب در بین پرستاران نوبت کار

مقدمه: پرستاران به دلیل طبیعت کاری مجبور هستند تا به ‌صورت نوبت‌کاری مشغول به کار باشند. این نوبت‏کاری می‌تواند سبب کاهش زمان خواب و اثرگذاری بر کیفیت کاری و توانایی کاری آن‌ها شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر کیفیت خواب بر روی توانایی انجام کار پرستاران بیمارستان‌های شهر ساری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در اسفند 1396 در بیمارستان‌های شهر ساری انجام شد. شرکت‌کنندگان شامل 200 نفر از پرستاران بودند که با استفاده از انتخاب تصادفی برگزیده شدند. از نسخه فارسی پرسشنامه‏های شاخص توانایی کار و کیفیت خواب پیتزبورگ برای جمع‌آوری داده‏ها استفاده شد. از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون‌های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون خطی برای تحلیل‌های آماری استفاده شد. یافته ها: میانگین ± انحراف معیار سن افراد شرکت‌کننده 22/7 ± 52/33 سال بود. نمره توانایی کار برابر با 50/5 ± 55/37 بود که در طبقه خوب قرار می‏گیرد. میانگین نمره کیفیت خواب80/3 ± 79/8 بود. یافته‏ها نشان داد که همبستگی معنی دار و معکوس بین کیفیت خواب و توانایی کاری وجود دارد. نتیجه‌گیری: این مطالعه تایید نمود که کیفیت خواب اثر بالایی بر توانایی کار و عملکرد پرستاران دارد.

کلیدواژه ها:

Sleep Quality ، Work Ability Index ، Nurses ، کیفیت خواب ، شاخص توانایی کار ، پرستاران