حسن دانائی فرد - استاد گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

سرنوشت هر کشوری در پرتو تصمیم‌هایی رقم می‌خورد که حاکمان، خط‌مشی‌گذاران، مدیران و کارشناسان نظام حکمرانی و مدیریتی آن کشور اتخاذ می‌کنند. قانون اساسی یا قوانین مادر هر مملکتی، زیرساخت خط‌مشی‌های ملی آن مملکت است که بر اساس انواعی از تصمیم‌های راهبردی و عملیاتی هستی می‌یابند. برخی از این تصمیم‌ها صبغه حکمرانی (راهبری) دارند و برخی‌ها حامل محتوای مدیریتی یا عملیاتی هستند. این دو تصمیم مهم به ترتیب به وسیله حاکمان (خط‌مشی‌گذاران و کشورداران) و مدیران دولتی اتخاذ می‌شوند. بر این اساس «کیفیت کشورداری» و «مدیریت ملک و مملکت» به کیفیت این تصمیم‌ها بستگی دارد. در این میان تصمیم‌های راهبردی ملی که شالوده تک‌تک تصمیم‌های روزمره نظام راهبری و اداری هر کشوری است اهمیتی دوچندان دارد. بر این اساس اتخاذ «تصمیم‌های راهبردی بد»، «معطل گذاشتن تصمیم‌های راهبردی ملی» و درنهایت «اتخاذ با تأخیر تصمیم‌های راهبردی» سرنوشت کشورداری حال و آینده هر کشوری را تهدید می‌کند. در این مقاله، سه‌گان فوق مورد بررسی، دلالت‌های آن برای کشورداری ایران احصا، مختصات تصمیم‌های خوب ملی تشریح و پژوهش‌های آتی مورد نیاز در این زمینه مورد بحث قرار داده خواهد شد.

خط‌مشی, کیفیت کشورداری, تصمیم, تصمیم‌گیری, حکمرانی