طراحی و تبیین الگوی ثبات نظام بانکی براساس کیفیت گزارشگری مالی

هدف: با توجه به نقش حیاتی ثبات نظام بانکی و گزارشگری مالی در بدنه‌‌های نظارتی، این پژوهش به‌صورت الگوسازی ثبات نظام بانکی براساس کیفیت گزارشگری مالی و تشخیص راهبردهای ارتقای ثبات از این طریق تعریف می‌‌شود. روش: اهداف پژوهش ضمن توسعۀ شاخص ثبات براساس بیانیۀ کمیتۀ بال و یک سنجۀ جامع از کیفیت گزارشگری مالی، با روش تابلو پویا و به‌کارگیری نمونه‌‌ای متشکل از ۱۶ بانک ایرانی طی دورۀ زمانی ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۶ در بازار سرمایه ایران دنبال شده است. نتایج: یافته‌‌ها فرضیۀ اول (اعتبار الگوی پژوهش از ثبات مالی در بستر کیفیت گزارشگری مالی) و دوم (ارتقای ارتباط ثبات شبکۀ بانکی با کیفیت گزارشگری مالی ازطریق به‌کارگیری روش ذخیره‌‌گیری پویا) را تأیید می‌کند. نتایج پژوهش تأییدکنندۀ ارتباط مستقیم بین ثبات نظام بانکی و کیفیت گزارشگری مالی بانکی است. علاوه ‌‌بر این، نتایج نشان می‌‌دهد با به‌کارگیری روش ذخیره‌‌گیری پویا به جای روش ذخیره‌‌گیری ایستا (استفاده‌شده در شبکۀ بانکی کشور)، می‌‌توان ازطریق ارتقای کیفیت گزارشگری مالی بانک‌‌ها به تثبیت شبکۀ بانکی کمک کرد.

کلیدواژه ها:

نظام بانکی ، گزارشگری مالی ، ذخیره‌‌گیری پویا ، ثبات نظام بانکی