پیش نگری آسیب پذیری خشکسالی در مناطق شهری خراسان رضوی در انتهای قرن 21

در چند دهه اخیر گرمایش جهانی موجب افزایش آسیب پذیری اقلیمی در مناطق مسکونی شده است.برای این منظور هیات بین الدولی تغییر اقلیم در دوره ششم تهیه گزارش جامع ارزیابی، بر اثر تغییر اقلیم برشهرها تاکید کرده است و در نظر دارد یکی از گزارش های ویژه گزارش هفتم ارزیابی را به موضوع تغییر اقلیمو شهرها اختصاص دهد. در این پژوهش آسیب پذیری ناشی از خشکسالی استان خراسان رضوی با لحاظسطح مواجهه، سازگاری و حساسیت پذیری شهرهای مختلف نسبت به خشکسالی برای دو دوره مشاهداتی(1986-2005) و انتهای قرن حاضر (2100 - 2081) تحت دو سناریوی متوسط (RCP4.5) و بدبینانه (RCP8.5)با بکارگیری خروجی سه مدل CanESM، GFDL و CNRM برآورد شده است. نتایج این تحقیق نشان داد کهآسیب پذیری خشکسالی در انتهای قرن حاضر به ترتیب در سناریوهای RCP4.5 و RCP8.5 بین 91 تا 126درصد نسبت به دوره پایه افزایش می یابد. بیشترین افزایش نمایه آسیب پذیری خشکسالی در سناریویRCP8.5 خواهد بود که عمدتا ناشی از کاهش بارش، افزایش دما، سطح سازگاری پایین و حساسیت بالایشهرهای استان خراسان رضوی نسبت به خشکسالی است. یافته های این تحقیق می تواند به سیاستگزارانکلان استان در اتخاذ سیاست های سازگاری با پیامدهای سوء گرمایش جهانی و نیز توسعه پایدار مبتنی برپیش نگری های اقلیمی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، خشکسالی ، مدل های CMIP5 ، سناریوهای RCP ، خراسان رضوی