ارزیابی میزان آسیب پذیری شهرها در برابر زلزله (نمونه موردی : حوزه جنوب غربی کلانشهر مشهد)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 450

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

URBANPLANING09_062

تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1399

چکیده مقاله:

سوانح و حوادث طبیعی سالانه سبب خسارت های بسیار قابل توجه جانی و مالی در كشور می شود. با توجهبه موقعیت كشور و نحوه قرارگیری شهرها در نقاط آسی بپذیر از لحاظ زلزله، ضرورت پرداختن به این مسئلهامری بدیهی است. براساس پژوهش-های وزارت راه و شهرسازی در طرح كالبد ملی، پنجاه درصد جمعیتشهرنشین كشور در پهنه هایی زندگی می كنند كه دارای بیشترین خطر زلزله خیزی است. با توجه به موقعیتآسیب پذیر كشور ایران در خصوص رخدادهای طبیعی (بویژه زلزله) و همچنین آسیب پذیری شهری كشوردر برابر این رخدادها، هدف این تحقیق شناخت معیارهای مؤثر در آسیب پذیری بافت های شهری و تعیینسطح بندی آسیب پذیری کالبدی در حوزه جنوب غربی کلانشهر مشهد با استفاده از سیستم اطلاعاتجغرافیایی می باشد. تحقیق حاضر با بهره گیری از شیوه توصیفی- تحلیلی، مصاحبه با کارشناسان و اسنادکتابخانه ای انجام شده است. در تحلیل اطلاعات و تولید نتایج و نقشه ها از ابزارها، روش ها و مدل هایعلمی و کاربردی مانند سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده گردیده است. نتیجه حاصل از بررسی انجامشده، نشان می دهد که با افزایش کیفیت کالبدی حوزه جنوب غربی، رعایت شیب و فاصله از گسل،رعایت اصول ایمنی ساخت و ساز می توان آسیب پذیری این محوط ها در مقابل زلزله را کاهش داده و اینمحدوده ها را به سوی وضعیتی ایمن و پایدارتر هدایت کرد و در مقابل، افزایش مقدار متغیرهایی چون شیبزمین، تراکم جمعیت، ناپایداری کالبدی، فاصله از گسل و تعداد طبقات و تراکم ساختمانی باعث افزایشآسیب پذیری می شود. همچنین نتایج نشان می دهد مهمترین عوامل تشدید کننده آسیب ها فاصله ازگسل و وضعیت کیفی کالبدی می باشد.

نویسندگان

مسعود داوری نژادمقدم

دکتری برنامه ریزی شهری، استادیار گروه شهرسازی موسسه آموزش عالی بینالود مشهد

فرشته صادقی

کارشناسی شهرسازی، موسسه آموزش عالی بینالود مشهد