سال انتشار: 1399
محل انتشار:
فصلنامه فنون ادبی، دوره: 12، شماره: 3
کد COI مقاله: JR_LIAR-12-3_008
زبان مقاله: فارسیمشاهده این مقاله: 139
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 20 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.
آدرس ایمیل خود را در کادر زیر وارد نمایید:
مشخصات نویسندگان مقاله واضح بخارایی و تبیین نقش وی در احیای سنت تذکرهنویسی ادبیِ فارسی در ماوراءالنهر
چکیده مقاله:
تذکرهنویسی ادبی نخستینبار در زبان فارسی با لبابالالباب عوفی بخارایی در آغاز سدۀ هفتم هجری آغاز شد. پس از جدایی سیاسی ایران و ماوراءالنهر در سدۀ دهم، این سنت به حیات خود ادامه داد؛ اما در سدۀ دوازدهم و بیشتر سالهای سدۀ سیزدهم هیچ اثرِ مستقلی در این نوع ادبی در این منطقه تألیف نشد. قاری رحمتالله واضح بخارایی، از ایرانیتباران بخارا (1233-1311ق)، در سال 1288ق/1871م با تألیف تذکرۀ تحفةالاحباب فی تذکرةالاصحاب این ژانر ادبی را در ماوراءالنهر احیا کرد. مسئلۀ اصلی این پژوهش معرفی انتقادی تذکره، تذکرهنویس و طبقهبندی معیارهای تذکرهنویسی در نزد وی است. نگارنده برای یافتن پاسخ به پرسشهای نهفته در مسئلۀ پژوهش با استفاده از روشِ تحلیلی ـ انتقادی به معرفی واضح بخارایی و تذکرۀ وی پرداخت و در ادامه با انتخاب نه شاخص، مهمترین معیارهای تذکرهنویسی مؤلف را تحلیل کرد. این جستار اطلاعات پایهای دستاولی از زندگی و تذکرۀ واضح در اختیار پژوهشگران قرار میدهد، بهگونهای که میتوان از آن در تصحیح اطلاعات نادرست منابع تألیفشده در ایران و ماوراءالنهر بهره برد.
کلیدواژه ها:
کد مقاله/لینک ثابت به این مقاله
کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا JR_LIAR-12-3_008 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:https://civilica.com/doc/1137360/
نحوه استناد به مقاله:
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:خدایار، ابراهیم،1399،واضح بخارایی و تبیین نقش وی در احیای سنت تذکرهنویسی ادبیِ فارسی در ماوراءالنهر،https://civilica.com/doc/1137360
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (1399، خدایار، ابراهیم؛ )
برای بار دوم به بعد: (1399، خدایار؛ )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :- منابع ...
- افضلمخدوم پیرمستی (1336ق). افضلالتذکار فی ذکر الشعراء و الاشعار، در ...
- انوشه، حسن (1381). «تحفةالاحباب فی تذکرةالاصحاب» در دانشنامۀ ادب فارسی: ...
- آتشینجان، تبسم (1381). «واضح بخارایی» در دانشنامۀ ادب فارسی: ادب ...
- باسورث، کلیفورد ادموند (1381). سلسلههای اسلامی جدید، ترجمة فریدون بدرهای، ...
- بچکا، یرژی (1372). ادبیات فارسی در تاجیکستان، ترجمة محمود عبادیان ...
- بوشاسبگوشه، فیضالله (1386). «مرو در نخستین دهههای حکومت قاجار»، پژوهشنامۀ ...
- حشمت، محمدصدیق توره (تاریخ شروع تألیف 1312ق/1894-1895م و تکمیل آن ...
- ــــــــــــــــ (شروع تألیف 1323/1905 و تکمیل آن در سالهای بعد). ...
- خدایار، ابراهیم (1384الف). از سمرقند چو قند، تهران: اشاره و ...
- ـــــــــ (1384ب). غریبههای آشنا: شعر فارسی ماوراءالنهر با تکیهبر محیطهای ...
- خیامپور، عبدالرسول (1368). فرهنگ سخنوران، 2ج، چ2، تهران: طلایه. ...
- دادبه، اصغر و میرزا ملا احمد (1385). «تذکرهنویسی در ماوراءالنهر ...
- زهیر، عبدالرزاق (1352). «تذکرهنگاری در ادب دری»، ادب [دانشگاه کابل]، ...
- شرعی، حاجی عبدالعظیم (2015م). تذکرةالشعراء، تصحیح و مقدمۀ مطلوبه خواجهاوا ...
- زرقانی، مهدی (1388). تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی: ...
- شفیعیون، سعید (1393). «گذری دیگرگون بر تذکرههای ادبی». فنون ادبی، ...
- صدر ضیا، محمدشریفجان مخدوم (1380). تذکار اشعار، متن علمی انتقادی ...
- عبدی، عبدالله خواجه (1983م). تذکرةالشعراء، با تصحیح و مقدمة اصغر ...
- عوفی، محمد (1395). لبابالالباب، به تصحیح ادوارد جی. براون، با ...
- عینی، صدرالدین (1923). تاریخ امیران مانغیتیۀ بخارا، تاشکند: نشریات دولتی ...
- ــــــــــــــــ (1926م). نمونة ادبیات تاجیک، مسکو: نشریات مرکزی خلق جماهیر ...
- فتوحی رودمعجنی، محمود (1387). نظریۀ تاریخ ادبیات با بررسی انتقادی ...
- فضلی نمنگانی، عبدالکریم (1902م). مجموعةالشعرا، به سعی و اهتمام ملارحیم ...
- کوتی، سپیده (1380). «تذکرهنویسی فارسی در آسیای میانه» در دانشنامۀ ...
- گلچین معانی، احمد (1363). تاریخ تذکرههای فارسی، ج1، چ2، تهران: ...
- محترم، حاجی نعمتالله (1975م). تذکرةالشعراء، با تصحیح و مقدمة اصغر ...
- مسعودی، عبدالله (1385). «تذکرهنویسی» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیرنظر کاظم ...
- منفرد، افسانه (1380). «تذکرهنویسی فارسی» در دانشنامۀ جهان اسلام، زیرنظر ...
- میرزایف، عبدالغنی (1345). «منابع ادبی در حدود دورههای شانزده و ...
- نقوی، علیرضا (1347). تذکرهنویسی فارسی در هند و پاکستان. چ2. ...
- واضح ، قاری رحمتالله (1332ق). تحفةالاحباب فی تذکرةالاصحاب مع تاریخ ...
- ــــــــــــــــــــ (1977م). تحفةالاحباب فی تذکرةالاصحاب، با مقدمه و تصحیح اصغر ...
- ــــــــــــــــــــ (1998م). سوانحالمسالک و فراسخالممالک، متن انتقادی با تصحیح و ...
- وفایی، عباسعلی [بهسرپرستی] (1385). دانشنامۀ زبان و ادبیات فارسی ازبکستان ...
- Storey C. A. (1953). Persian Literature - A Bio-Bibliographical Survey. ...
- Абдуллаев, Воҳид (1967). Ўзбек адабиёти тарихи (XVII аср адабиёти ...
- XVIII аср ва XIX асрнинг биринчи ярми адабиёти), 2-китоб. Тошкент: ...
- Исхоқуф, Ё. Ва бош (1978). Ўзбек Адабийти Тарихи, IV том. ...
- Қайюмов, П. (1998). Тазкираи Қайюмий, 3ж., Тошкент: Ўзрфа Қўлёзмалвр Институти ...
- Неъматзода, Т. (1967). Возеҳ, Душанбе: Ирфон, [In Tajik]. ...
- Неъматзода, Т. (1988). “Возеҳ” дар Энциклопеидяи Адабиёт ва Санъати Тоҷик. ...
- Неъматзода, Т. (2004). “Тӯҳфат-ул-Аҳбоб фй Тазкират-ул-Асҳоб” дар Энциклопеидяи Адабиёт ва ...
- Семёнов, A.A. (1925). Каталог рукописей исторического отделения Бухарской Центральной Библиотеки ...
- Фазлий Намангоний, А. (2018). Мажмуаи Шоирон, Табдил, Таржима, Сўзбоши, Изоҳ, ...
- Ҳабибов [Абибов], А. (1991). Ганҷи Зарафшон, Душанбе: Адиб, [In Tajik]. ...
- Ҳодизода, Р. (1968). Адавиёти Тоҷик дар Нимаи Дуввўми Асри ХlХ, ...
مدیریت اطلاعات پژوهشی
اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.
علم سنجی و رتبه بندی مقاله
مشخصات مرکز تولید کننده این مقاله به صورت زیر است:
در بخش علم سنجی پایگاه سیویلیکا می توانید رتبه بندی علمی مراکز دانشگاهی و پژوهشی کشور را بر اساس آمار مقالات نمایه شده مشاهده نمایید.
به اشتراک گذاری این صفحه
اطلاعات بیشتر درباره COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.