مروری بر نظریه های یادگیری و کاربرد آن ها در اموزش شیمی

رویکردهای آموزشی یعنی رفتارگرایی، شناخت گرایی، فراشناخت گرایی و ساختن گرایی از نظریه های مهم یادگیری محسوب می شوند. نظریه های یادگیری مناسب ترین راهبردها، ابزارها و روش ها را برای موقعیت های متفاوت یادگیری تعیین می کنند. توجه و استفاده از هریک از آن ها به مدرس ونگرش های وی، شرایط یادگیری، خصوصیات فراگیران و اهداف آموزشی بستگی دارد. دراین مقاله با هدف مرور این نظریات با آوردن نمونه هایی از آثار پژوهشی به کاربردهای آموزشی آن ها در آموزش شیمی پرداخته شده است. بازه زمانی در نظر گرفته شده از سال 1387 تاکنون با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی فارسی و بررسی مقالات، کتب و پایان نامه های مرتبط با آوزش شیمی در به کارگیری از این نظریات بوده است. نتایج این بررسی نشان داد که هریک از این نظریات بر نوع خاصی از یادگیری تأکید می کند. در آموزش شیمی رفتارگرایی در آموزش مفاهیم و مهارت ها در ارتباط با بازی های رایانه ای و شبیه سازی های رایانه ای شناخت گرایی در ارتباط با استفاده از پیش سازمان دهنده، نقشه مفهومی و فراشناخت گرایی در ارتباط با یادگیری اجتماعی و ساختن گرایی در ارتباط با روش های یادگیری فراگیر محور اموزش مبتنی بر حل مسئله و یادگیری موقعیتی کاربرد دارد. پیشنهاد می شود مدرسان شیمی با مجموعه این نظریات آشنایی کامل داشته و برحسب موقعیت و محتوای آموزش از رویکردی مشخص و به دنبال آن از راهبردی مناسب استفاده کنند. به طور کلی می توان گفت رفتارگرایی مناسب برای آموزش اهداف در حوزه روانی ـ حرکتی و شناخت گرایی و فراشناخت گرایی و ساختن گرایی مناسب برای آموزش اهداف در حوزه شناختی و فراشناختی است.

کلیدواژه ها:

نظریه های یادگیری ، آموزش شیمی ، کاربر آموزشی ، بررسی مروری