طراحی مبتنی بر شبیه سازی و نقش آن بر یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی پایه سوم ابتدایی شهرستان چرداول

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر شبیه سازی بر رشد مهارت های حل مسأله در درس ریاضی در دانش آموزان پایه سومابتدایی بود. در این پژوهش روش تحقیق از نوع شبه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش 171 نفر از دانش آموزان دختروپسر پایهسوم ابتدایی شهر چرداول در سال تحصیلی 99-044 بودند. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و تعداد نمونه نیز 77 نفر بودند که 53 نفر در گروه آزمایش و 53 نفر در گروه کنترل قرار داشتند. از روش آموزشی مبتنی بر شبیه سازی به مدت 14جلسه به عنوان متغیر مستقل برای گروه آزمایش استفاده گردید و برای گروه کنترل از روش سخنرانی استفاده گردید. در اینپژوهش جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مهارت های حل مسأله هپنر (1911) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیلداده های به دست آمده از آزمون تی مستقل و کوواریانس استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترلاز نظر مؤلفه های حل مسأله (اعتماد به حل مسأله، استقبال یا اجتناب از فعالیت های حل مسأله، کنترل رفتار و هیجانات خودحین حل مسأله) در سطح 4/441 تفاوت معنی داری وجود دارد و گروه آزمایش عملکرد بهتری از نظر مؤلفه های حل مسأله نشان دادند. از نتایج این تحقیق می توان برای بهبود مهارت های حل مسأله دانش آموزان در درس ریاضی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی ، حل مسأله ، ریاضی ، پایه چهارم ابتدایی