سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران: پیشینه، الگوها، و آسیب‌ها (با تأکید بر مفهوم مرجعیت)

  • سال انتشار: 1398
  • محل انتشار: فصلنامه علمی راهبرد اجتماعی فرهنگی، دوره: 8، شماره: 3
  • کد COI اختصاصی: JR_FARH-8-3_003
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 287
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهدی رمضانی

دانشجوی دکتری سیاستگذاری عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران

اصغر پرتوی

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران

حسن عیوض زاده

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران

فرشید جعفری

استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان، زنجان، ایران

چکیده

در این مقاله به بررسی آسیب‌شناسانۀ نظام سیاستگذاری فرهنگی کشور با تأکید بر مفهوم «مرجعیت» می‌پردازیم. در حوزۀ سیاستگذاری، ارزش‌های حاکم بر ایده‌ها و تصورات بازیگران عرصۀ سیاستگذاری، محتوای سیاست‌ها را شکل می‌دهد؛ این مرحله، نقطۀ آغازین تأثیر مرجعیت بر امر سیاستگذاری است. اکنون تفاوت‌های موجود در تعریف، حدود، و گستره فرهنگ از نگاه بازیگران سیاستگذاری، کاملاً قابل‌فهم، و به‌تبع آن، مرجعیت در سیاستگذاری فرهنگی نیز متفاوت و گاهی متعارض خواهد بود. از دریچه مرجعیت آنچه در نتیجۀ ارزیابی وضعیت سیاستگذاری فرهنگی کشور به‌دست می‌آید، یک یا چندین گزاره‌ از این گزاره‌ها است: امکان یا امتناع در سیاستگذاری، دلیل سیاستگذاری، رویکرد مختار در اصل مداخله، و سازوکار مداخله دولت در سیاستگذاری فرهنگی. افزون‌بر این موارد، در مقاله حاضر موضوعات فقر سیاست یا کثرت سیاست، و ضعف محتوایی سیاست یا نقص اجرا بررسی شده است. با وجود اینکه سال‌ها از آغاز سیاستگذاری فرهنگی در ایران می‌گذرد، و به‌رغم شکل‌گیری گفتمان‌های آموزش‌محور، مدیریت و برنامه‌ریزی فرهنگی، و مهندسی فرهنگی در فرایند سیاستگذاری فرهنگی، در مقام عمل، در ایران با پراکندگی تصمیم‌گیری‌ها و تنوع مرجعیت‌ها روبه‌رو هستیم که برون‌داد آن‌ها، در بسیاری از موارد، تعارض و تناقض متقابل میان اقدامات نهاد‌ها و مجموعه‌های فرهنگی درون نظام بوده است. نگاه نقادانه‌ای به پیشینه و الگو‌های سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران از چشم‌انداز مرجعیت، با بهره‌گیری از منابع مکتوب و مبتنی‌بر روش توصیفی و تحلیلی، ضمن شناسایی آسیب‌های ناشی از وضعیت موجود‌، ما را به توصیه‌های سیاستی حاصل از این پژوهش رهنمون می‌سازد.

کلیدواژه ها

ایران, فرهنگ‌, سیاستگذاری فرهنگی, مرجعیت, سیاستگذاری عمومی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.