هادی غلامرضایی - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد واحد قوچان، قوچان، ایران
فاطمه سادات صدیقی - دانشجوی دکترای مشاوره، دانشگاه آزاد تنکابن، تنکابن، ایران
نفیسه حسین زاده مقدم - کارشناسی ارشد رواشناسی بالینی، دانشگاه آزاد فردوس، فردوس، ایران

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر سازگاری زناشویی زنان دارای فرزند کم توان ذهنی پذیرفت. این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و آزمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران کودکان کم توان ذهنی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1398-1399 بود. که تعداد 30 نفر از مادران کودکان کمتوان ذهنی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه کنترل 15) نفر و آزمایش 15) نفر قرار گرفت. همچنین برای بررسی اثربخشی مهارت های مثبت اندیشی از شیوه مداخله استفاده شد به صورتی که برای گروه آزمایش تعداد 10 جلسه 90 دقیقه ای طی مدت 3 ماه انجام گرفت. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک-لاواس (LWMAT) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس بهره گرفته شد. نتایج بیانگر تأثیر مثبت و معنادار آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر بهبود سازگاری زناشویی مادران دارای کودکان کم توان ذهنی بود.

مهارتهای مثبت اندیشی، سازگاری زناشویی.