بررسی روند رشد فیزیکی شهر تهران و اثرات زیست محیطی آن نمونه موردی(منطقه دو شهرداری تهران)

افزایش و ۵۰ برابر شدن جمعیت تهران از اوایل سده بیستم در اثر پدیده مهاجرت روند رو به رشدی نیز داشته است. از اوایل دهه چهل با برنامه اصلاحات اراضی و تزریق درآمد نفت، ضمن دگرگونی نظام اقتصادی و اجتماعی، جذب جمعیت و افزایش مهاجرتها به تهران آغاز شد به طوریکه منطقه دو نیز از این اتفاقات مبرا نبوده مشابه سایر نقاط در معرض توسعه و ساخت و ساز قرار گرفت. با توجه به اینکه منطقه دو هم اکنون از لحاظ جمعیت در بین سایر مناطق رتبه چهارم را دارا است و حدود۷/۸ درصد از جمعیت کل تهران در این منطقه ساکن میباشد، لذا این عامل خود نشان دهنده تراکم جمعیت مسکونی در این منطقه است. نتایج حاصله از این پژوهش بیانگر این موضوع است که این گسترش و پایه های ناشی از آن مشکلاتی را از نظر زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی برای مدیران و شهروندان منطقه نیز پدید آورده است، آلودگیهای زیست محیطی شامل، آب، هوا و صدا از مهمترین آلودگیهای ایجاد شده ناشی از رشد فیزیکی این منطقه می باشد. ورود فاضلاب به لایه های داخلی زمین، باعث آلودگی منابع آب زیر سطحی و بالا آمدن سطح آن و کاهش مقاومت لایه های زمین گردیده است و همچنین به دلیل وسعت شبکه معابر موجود که بیش از ۰/۰۳۳ کل اراضی منطقه را بخود اختصاص داده بستر مناسب حرکت ده ها هزار خودرویی است که با عبور از این معابر هوای منطقه را آلوده مینمایند. این عامل نه تنها منجر به آلودگی هوا در منطقه شده بلکه آلودگی صوتی را نیز در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

رشد فیزیکی ، تراکم جمعیت ، محیط زیست ، آلودگیهای زیست محیطی