عوامل مؤثر در ایجاد فضای امن شهری با ساماندهی بافت فرسوده

امروزه بافت های فرسوده در شهرها به علت ضعف های جدی در ابعاد کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بسترهای لازم را برای بروز جرم فراهم می آورند و با توجه به نقش کلیدی امنیت در تأمین آسایش شهروندان، راهکارهای پیشگیری و کاهش بروز جرم به یکی از دغدغه های اصلی برنامه ریزان و مسئولان تبدیل شده است.رشد سریع شهرها، مهاجرت روستاییان به شهرها و عدم برنامه ریزی و طراحی مناسب، منجر به ایجاد ساختاری ناهمگون درحاشیه شهرها شده است و به تبع آن سکونت گاه های غیررسمی بوجود آمده اند. یکی از اساسی ترین مشکلات سکونت گاه های غیر رسمی، وجود تهدیدات و خطراتی است که به طور روزمره در فضاهای شهری، زندگی ساکنین را تحت تأثیر قرار می دهد. این محلات به دلیل خارج بودن از برنامه ریزی های رسمی و قانونی توسعه شهری و محرومیت از خدمات شهری به شدت در معرض وقوع جرم قرار دارند. تدوین ضوابط کارآمد و متناسب با شرایط محیطی و ارائه الگوهای مناسب، میتواند به کاهش جرم خیزی در فضاهای باز سکونت گاه های غیر رسمی کمک نماید. هدف پژوهش حاضر عوامل مؤثر در ایجاد فضای امن شهری با ساماندهی بافت فرسوده با روش توصیفی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد مهمترین مشکل بحث فرسودگی تاسیسات و تجهیزات شهری از جمله آب، برق، گاز و فاضلابهای شهری و ... است؛ با گذشته زمان و فرسودگی این تاسیسات، هزینه بازسازی و تعمیرات افزایش مییابد؛ همچنین هماهنگی نداشتن جدی بین دستگاه ها و حضور آنها به صورت جدی و میدانی موانعی را در جهت بازآفرینی بافتهای فرسوده شهر به وجود می آورد.

کلیدواژه ها:

ایجاد فضای امن ، ساماندهی ، بافت فرسوده